نکات مهم و حیاتی در مدیریت پرورش مرغ گوشتی

امروزه پرورش طیور مختلف به یکی از مهم ترین کسب و کار ها تبدیل شده است.

مرغ با کاربردی که در سفره ما ایرانی ها دارد به یکی از مهم ترین خوراک های ما تبدیل شده.

اما افرادی که کار پرورش مرغ گوشتی را آغاز میکنند باید نکاتی را برای پرورش بهتر این پرنده در ذهن داشته باشند.

میزان سود حاصله از پرورش مرغ گوشتی تا حدود زیادی بستگی به وزن و میزان گوشت پرنده دارد.

از این رو تغذیه یکی از مهم ترین عوامل تاثیر گذار بر مقدار گوشت پرنده است.

چندین عامل به صورت همزمان در کیفیت تغذیه مرغ گوشتی تاثیر گذارند.

منظور از پرورش طیور گوشتی این است که جوجه های یکروزه توسط پرورش دهندگان خریداری می شود و پروش آنها مطابق یک برنامه غذایی و بهداشتی انجام می پذیرد تا بعد از رسیدن به وزن مطلوب آماده کشتار شوند. جوجه های یکروزه بعد از سپری شدن دوره پرورشی که مدت آن ۴۰ تا ۴۲ روز است به ۲٫۵ کیلوگرم می رسند.

مزیت های پرورش مرغ گوشتی به شرح زیر است:

۱- ضایعات گوشت مرغ در مقایسه با سایر منابع گوشتی چون چهارپایان کمتر است ، به طوری که مقدار ضایعات در گوشت گوسفند حدود ۵۰٪ و در مرغ حدود ۲۵٪ برآورد شده است.

۲- قابلیت هضم و جذب گوشت مرغ راحتر و بهتر از سایر منابع پروتئینی است .

۳- پرورش مرغ به راحتی انجام می پذیرد و می توان در محیط های کوچکتر، تعداد زیادی از آنها را پرورش داد.

۴- سرعت رشد مرغ در مقایسه با سایر احشام چند برابر بیشتر است به طوری که وزن گیری یک جوجه یک روزه بعد از گذشت ۴۲ روز کامل می شود و آماده کشتار است در حالی که این مدت برای چهارپایانی چون گوسفند غیر ممکن است.

۵- ضریب تبدیل جیره غذائی گوشت سفید در مقایسه با گوشت قرمز بیشتر است. مثلا در مرغ های اصلاح شده این ضریب بین ۲ تا ۲٫۲ درصد، ولی در گوساله و گاو بین ۰٫۶ تا ۰٫۹ درصد است.

 

 

بهترین سرمایه گذاری آموزش و آگاهی داشتن است .

 

آزموده را آزمودن خطاست .

 

تجربه شکست را تجربه کردن خطاست .

 

استفاده از تجربه موفقیت دیگران باعث می شود که بتوانید از ضررهای بسیاری جلوگیری نمایید .

 

تجربیات دیگران به قیمت بوجود آمدن شکستها و ضررهایی برای فرد ایجاد شده است .

 

بجای اینکه با آزمون و خطا پیش بروید از تجربیات مفید دیگران استفاده کنید تا ضررهای شکست شامل شما نشود و از ایجاد تجربیات تلخ برای خود جلوگیری نمایید .

 

فقط با دانستن یک یا چند نکته مهم و حیاتی می توانید از ضررهای بزرگ در پرورش مرغ گوشتی و طیور جلوگیری نمایید .

 

فقط با دانستن یک یا چند نکته مهم و حیاتی در انتخاب جوجه یکروزه که با تجربه بدست آمده است ، شما می توانید سودهای میلیونی بیشتری را کسب کنید .

 

فقط با دانستن یک یا چند نکته مهم و حیاتی که قبلا تجربه شده است ، هنگام آماده سازی سالن پرورش طیور شما می توانید از بروز انواع بیماری و ضررهای بسیاری جلوگیری نمایید .

 

فقط با دانستن یک یا چند نکته مهم و حیاتی در تغذیه مرغ گوشتی شما می توانید صرفه جویی های میلیونی در تهیه دان داشته باشید و سودآوری دوره پرورش خود را بیشتر کنید .

 

آیا میدانید بسیاری از واکسیناسیون های انجام شده در سالن های مرغداری موثر نبوده و فقط اتلاف زمان و هزینه برای مرغدار بوده است .

 

فقط با دانستن یک یا چند نکته مهم و حیاتی در واکسیناسیون طیور شما می توانید از موثر بودن واکسیناسیون خود مطمئن شوید و از بروز بیماریهای زیادی جلوگیری نمایید .

 

آیا میدانید که با رعایت بعضی از نکات می توان از بروز بیماری در گله طیور جلوگیری نمود .

 

آیا میدانید که اگر مرغ های سالن پرورش فقط به یک مشکل یا بیماری کوچک هم درگیر شوند از لحاظ رشد و میانگین وزنی خیلی عقب می مانند و در آخر دوره میانگین وزن مرغ های سالن کم خواهد شد .

 

فقط با دانستن یک یا چند نکته مهم و حیاتی در مدیریت سالن پرورش طیور شما می توانید از بروز مشکلات در گله طیور جلوگیری نموده و سودهای بیشتری را نصیب خود نمایید .

 

فقط با دانستن یک یا چند نکته مهم و حیاتی در شناخت صحیح و استاندارد مواد تشکیل دهنده دان شما می توانید از ضررهای بسیاری جلوگیری نمایید و سود خوب و زیادتری را نصیب خود کنید .

 

با یک سرمایه گذاری بسیار اندک از ضررهای سنگین جلوگیری نمایید و سودهای بیشتری را نصیب خود کنید .

 

 

ادامه مطلب 

شماره موبایل مرغداران کشور

 

فرصتی خوب جهت استخدام .

دیگر نیازی نیست که منتظر آگهی استخدام بمانید  .

شما می توانید کارفرمایتان را خودتان انتخاب کنید .

 

شماره موبایل مرغداران

این پکیج شامل شماره موبایل 3100 مرغدار از استان ها و شهرهای مختلف می باشد .

 

چه کسانی و چرا به این پکیج نیاز دارند ؟

 

دامپزشکان :

جهت استخدام و مشاوره به مرغداران

مهندسان علوم دامی و دامپروری :

جهت استخدام و مشاوره به مرغداران

فروشندگان تجهیزات مرغداری :

جهت مشاوره و فرش ماشین آلات و تجهیزات مرغداری به مرغداران

افرادی که جویای کار در مرغداری هستند :

جهت تسریع در استخدام خود در مرغداری ها

افراد مرتبط با کار مرغداری :

جهت مشاوره و معرفی خود یا محصولات خود به مرغداران

 

چگونه از این پکیج استفاده کنیم :

شما با ارسال پیامک و یا نامه رسمی ( آدرس دقیق 18000 واحد مرغداری گوشتی و تخم گذار در سراسرکشور به صورت رایگان در اختیار شما قرار می گیرد ) به مرغداران می توانید خودتان را معرفی کنید و زمینه استخدام یا فروش کالای خود را فراهم کنید .

امتیاز اول :

ممکن است در همان لحظه نیاز به استخدام داشته باشند که شما با ارسال پیامک در اولویت استخدام قرار می گیرید . و همچنین دیگر نیازی نیست که مرغدار آگهی استخدام سفارش بدهد . و در صورت عدم نیاز در آن لحظه ، مرغداران شماره شما را ذخیره می کنند و در اولین نیاز استخدامی خود با شما تماس می گیرند .

ممکن است در همان لحظه نیاز به محصول شما داشته باشند که شما با ارسال پیامک خودتان را در اولویت خرید قرار میدهید .

امتیاز دوم :

ممکن است نیاز به جایگزین کردن نیرویی که در استخدام مرغداری است داشته باشد و با دیدن پیام تقاضای استخدام شما دیگر نیازی به سفارش آگهی استخدام ندارد و شما در اولویت استخدام قرار می گیرید .

امتیاز سوم :

اگر شما بخواهید برای خودتان آگهی جویای کار در جای معتبر سفارش دهید حداقل باید

  ادامه مطلب . . . 

 

( بهترین فرصت ها متعلق به اولین ها است )

مراحل پرورش طیور گوشتی

عملیات روز اول:

- سالن مرغداری باید کاملاً گرم (34- 33 درجه) باشد.

- دما و رطوبت در محل نگهداری و کامیون حمل جوجه باید ^{C o}24 و 75% باشد.

- کارتن های جوجه را در نزدیک منبع گرمایی روی هم نچینید که باعث مرگ ناشی از گرمازدگی خواهد شد.

- کارتن های جوجه‌ها را به طور مرتب در سالن بچینید. درب آن‌ها را بردارید و واکسن برنشیت را در صورت نیاز و اگر جزو برنامه واکسیناسیون دامپزشکی باشد طبق دستورالعمل در داخل کارتن‌ها روی سر جوجه‌ها اسپری کنید.

- رسیدن سریع جوجه به آب بسیار مهم است. لذا سعی کنید کارتن حاوی جوجه‌ها را نخست در کنار آبخوری‌ها بچینید و از ته سالن شروع به تخلیه جوجه‌ها در کنار آبخوری‌ها نمائید. رسیدن سریع جوجه به آب ، مانع کم آبی و وازدگی جوجه می‌شود.

- در سه ساعت اول آب شکر 5% (50 گرم شکر برای یک لیتر آب) داده شود. آب و شکر انرژی‌زاست و تحرک جوجه را بیشتر می‌کند و نیز تشنگی را افزایش می‌دهد و باعث آب خوردن بیشتر آن می‌شود.

- در صورت نیاز بعد از آب شکر محلول مولتی الکترولیت به آنها داده شود .

- حرکت دادن جوجه‌ها برای رفتن آن‌ها به سر دانخوری و آب خوری در روز اول بسیار مهم است. 3 ساعت پس از تخلیه ی جوجه، باید چینه دان 90% جوجه‌ها پر باشد.

- در روز اول جهت آشنایی جوجه ها با محیط سالن و شناخت آبخوری و دانخوری برنامه خاموشی را انجام ندهید .

- کارتن‌های حمل جوجه را کاملا بسوزانید تا از انتشار آلودگی‌های احتمالی جلوگیری شود.

- تـعـدادی از جـوجـه‌ها را به طور اتفاقی قـبل از تخلیه در سالن جدا کنید و برای کشت میکربی و قارچی به آزمایشگاه دامپزشکی بفرستید. اگر جوجه در سالن خالی شود و بعد به آزمایشگاه ارسال شود و آلودگی خاصی در آن دیده شود، معلوم نمی‌شود منشأ آلودگی سالن و بستر است یا خود جوجه. لذا باید جوجه‌های مورد آزمایش قبل از تخلیه از کارتن‌ها، از بقیه جدا شوند.

- جوجه‌های وازده را در کمترین مدت زمان ممکن از گله جمع آوری کنید. برای آن‌ها بیمارستان درست نکنید چرا که منشأ آلودگی هستند و اگر هم آلوده نباشند، مناسب ترین راه برای ورود آلودگی هستند.

- برای جوجه‌های بیمار و دارای کمبود در گوشه ای از سالن پرورش بیمارستان درست کنید . و جوجه هایی که امکان بهبودی را دارند در آن نگهداری کنید و جوجه هایی که احتمال بهبودی کمی دارند را اگر زودتر حذف کنید بهتر است چون این جوجه ها بعد از مدتی تلف می شوند و تمام هزینه هایی که برای آنها انجام شده از بین می رود و به هزینه های تولید اضافه می شود .

تراکم اولیه:

تراکم سالن مرغداری در چهار روز اول باید بین 60 تا 65 قطعه در متر مربع باشد تا جوجه حداکثر دسترسی را به دان و آب داشته باشد . سهولت این دسترسی تاثیر فوق العاده ای برای رشد و توسعه ابتدایی دستگاه گوارش دارد . چرا که وجود میزان کافی مواد مغذی در روده به رشد مناسب پرزهای روده و در نتیجه به جذب بهتر مواد غذایی کمک می کند. در غیر این صورت روده جوجه توسعه پیدا نمی کند و باریک و ضعیف باقی می ماند که در رشد جوجه تاثیر زیادی دارد و از دست دادن این زمان ، به منزله ی از دست دادن یک زمان طلایی و بدون بازگشت است.

به علاوه تراکم زیاد به جوجه کمک می کند که در اسرع وقت مواد مغذی را از غیر آن تشخیص دهد. توضیح آن که جوجه در ابتدای تولد هیچ گونه ذهنیتی از خوراک و غذا ندارد و صرفاً به صورت غریزی به همه چیز نک می زند و در این نک زدن هاست که به تشخیص مواد مغذی از غیر آن نائل می شود.

 

به منظور اطمینان از دسترسی جوجه به دان طی 7 نوبت- به فواصل 12 ساعت بعد از ورود جوجه به سالن - به ازای هر 5000 جوجه ، 30 تا 50 قطعه را کنترل می کنیم تا ببینیم چند در صد آن ها دارای چینه دان پر، نیمه پر و خالی هستند این آزمایش در هر بار 3 مرتبه تکرار می شود. اگر جوجه ها به مقدار کافی غذا خورده باشند باید در ساعت 12، 90 ـ 80% جوجه ها دارای چینه دان پر باشند در ساعت 24 این رقم به 95 ـ 90% و در ساعت 36 ، به 100 ـ 95% می رسد و در ساعت 48 باید چینه دان 100% جوجه ها پر باشد . اما پس از آن این آزمایش تا ساعت 96 باید در فواصل 12 ساعت ادامه یابد چرا که همه ی ساعات 4 روز اول در تکامل دستگاه گوارش مهم است.

به ازای هر قطعه 35 ـ 30 گرم دان در دانخوری می ریزیم.

نقش کیسه زرده:

کیسه زرده در چهل ساعت اولیه نقش یک منبع غذایی را ایفا می کند ولی پس از آن ارتباط جوجه با این کیسه به دلیل انسداد مجرای کیسه قطع می شود.

کیفیت فیزیکی دان:

اندازة مناسب قطعات پیشدان ^mm5 / 2 ـ 1 ، میاندان ^mm5 / 3 ـ 2 و پسدان ^mm 4 ـ 5 / 2 می باشد.

میزان آرد دان های آردی نباید بیشتر از 25% و در مورد کرامبل نباید از 10% بیشتر باشد. قطعات کرامبل باید ^mm 2 ـ 5 / 1 باشد.

حرارت مناسب :

در گذشته عدد مناسب برای حرارت سالن در بدو ورود جوجه 33 تا 34 درجه بود ولی با افزایش سرعت رشد و در نتیجه افزایش گرمای متابولیکی حاصل از آن رقم 29 و 30 ( البته در رطوبت 65 ـ60% ) و رقم 32 ( در رطوبت 50% ) مناسب به نظر می رسد.

بهترین حرارت برای جوجه ها ، درجه حرارتی است که در دفترچه راهنمای پرورش آن نژاد نوشته شده است . چون این دفترچه ها طبق ژنتیک و نژاد هر نوع مرغ گوشتی نوشته شده است .

علائم راحتی و ناراحتی جوجه:

برای تشخیص آسایش جوجه در سالن مرغداری باید به این علائم چهارگانه توجه کرد . در یک سالن خوب پراکندگی جوجه ها به نحوی است که

• عده ای از جوجه ها بر سر آبخوری ها هستند
• عده ای از جوجه ها کنار دانخوری ها هستند .
• عده ای از جوجه ها در حال استراحت هستند .
• عده ای از جوجه ها نیز در حال بازی کردن هستند.

دانخوری و آبخوری:

- فاصه بین دو دانخوری با دو آبخوری نباید بیشتر از 5 / 1 متر باشد. اگر جوجه مجبور به طی مسافت زیادی برای رسیدن به دانخوری یا آبخوری باشد، گله دچار عدم یکنواختی می‌شود.

- حرارت آب حدود 25 درجه باشد. بخصوص در دو هفته اول جوجه به سردی و گرمی زیاد آب حساس است و اذیت می‌شود.

- شلنگ‌های آب را اگر از انواع شفاف انتخاب کنید بهتر است . به این علت که رسوب مواد معدنی یا دارویی در آن قابل رؤیت باشد و به موقع رسوب زدایی شوند.

- در روزهای اول تا حدود 7 روزگی از آبخوری‌های کله قندی- یک عدد برای 50 قطعه- استفاده کنید.

- از هفته دوم می‌توانید آب خوری‌‌های اتوماتیک را آویزان کنید. ارتفاع آب خوری ها باید در موازات پشت جوجه باشد تا جوجه روی آن نپرد. برای عادت دادن جوجه‌ها به آبخوری‌های جدید، تا 2 روز پس از نصب آب خوری‌های آویز، آب خوری‌های کله قندی همچنان باید در سالن پرورش باشند .

- آب خوری‌ها باید روزی 3 بار شستشو و آب آن‌ها عوض شود.

- بهترین نوع آب خوری‌هابرای استفاده در سالن مرغداری نیپل هستند. حُسن آنها این است که جوجه نمی‌تواند آب را آلوده کند ولی مشکل آن این است که ممکن است هوا بگیرد . در هنگام دادن واکسن خوراکی با نیپل ها باید دقت کرد که آب بدون واکسن کاملاً عبور کرده و تخلیه شده باشد و آب حاوی واکسن در دسترس جوجه‌ها قرار گیرد. هر نیپل یا پستانک بسته به گرمای هوا برای 10 تا 15 قطعه جوجه کافی است. در هوای گرم هر پستانک را برای 8 قطعه در نظر بگیرید.

- در 10 روز اول از دانخوری های گرد (بشقابی)- هر دانخوری برای 60 تا 70 قطعه جوجه- استفاده میشود. از روز دهم دانخوری های آویز را نصب کنید ولی تا روز دوازدهم دانخوری های قبلی را جمع نکنید تا جوجه به دانخوری های جدید عادت کند. ارتفاع دانخوری‌ها در موازات چینه دان جوجه تنظیم شود تا از ریخت و پاش دان جلوگیری شود.

- در دانخوری های زنجیری برای هر قطعه 5 تا 15 سانتی متر طول دانخوری باید محاسبه شود. برای جیره پیشدان 5 سانتی متر، میاندان 10 سانتی متر و پسدان 15 سانتی متر. هر 2 ساعت یک بار زنجیر را حرکت دهید تا جوجه‌ها برای خوردن، دان تحریک شوند. سرعت حرکت زنجیر حدود 18 متر در دقیقه در نظر گرفته میشود.

- به طور کلی تعداد دانخوری و آبخوری باید به اندازه‌ای باشد که تراکم و هجوم بر سر آنها مشاهده نشود و همه جوجه‌ها به طور یکسان به آنها دسترسی داشته باشند. دسترسی یکسان جوجه‌ها به آب و دان به یکنواختی گله کمک می‌کند.

- تا هنگامی که دان موجود در دانخوری کاملاً مصرف نشده از ریختن دان تازه به دانخوری جداً خودداری کنید. چرا که معمولاً جوجه علاقه بیشتری به مصرف تکه های درشت دان دارد و اگر دان قبلی کاملاً مصرف نشده باشد، در واقع خرده مواد و عناصر کمیابی که حجم زیادی در ترکیب دان ندارند و به صورت آردی در دان وجود دارند، مصرف نمی‌شوند و کمبود این مواد باعث بروز مشکلات اسکلتی و نارسایی های مختلف دیگر در گله می شود . بنابراین بهتر است قبل از ریختن دان تازه، صبر کنیم تا دانخوری تخلیه شود .

- سعی بر این باشد که روزی 4 بار دان در دان‌ خوری‌ها توزیع شود.

برنامة نوری:

- برنامه نوری هر نژاد جوجه را طبق دفترچه راهنمای پرورشی آن نژاد انجام دهید .

- شب اول خاموشی ندهید تا جوجه بیشتر به فضای سالن مرغداری و محل دانخوری و آبخوری آشنا شود.

- تا 5 روزگی برای هر متر مربع ^w5 (معادل 60 لوکس) و پس از آن تا 20 روزگی ^w3 (معادل 36 لوکس) و بعد از آن تا پایان دوره ^w1(معادل 12 لوکس) نور محاسبه شود. نور بیشتر برای پرورش جوجه در زمان ورود اولیه جوج ها به سالن و برای آشنایی جوجه ها با آبخوری و دانخوری مناسب‌ است. در حالی که نور زیاد در طول دوره پرورش باعث تحرک جوجه و هدر دادن انرژی و افزایش ضریب تبدیل غذایی می‌گردد.

- برنامه های خاموشی مختلفی برای نژادهای مختلف جوجه گوشتی توصیه شده است. اما در هرحال خاموشی امر لازمی است که باعث تخلیه کامل دستگاه گوارش و جذب بهتر مواد غذایی و کاهش ضریب تبدیل می‌شود. در حالی که پرخوری باعث دفع سریع‌تر و جذب کمتر مواد غذایی می‌شود.

به علاوه خاموشی های طولانی 12- 8 ساعته برای کنترل رشد سریع جوجه در سه هفته اول به منظور کاهش نارسایی های قلبی و عروقی در سنین بالاتر توصیه شده است. به عبارت دیگر با کنترل رشد جوجه از طریق افزایش خاموشی، به او مجال می‌دهیم که سیستم قلبی- عروقی و اسکلت بندی قوی ‌تری داشته باشد و در نتیجه قلب و اسکلت ، افزایش رشدهای بعدی را به راحتی می تواند تحمل کند و میزان آسیت، سکته و فلجی گله در ماه دوم پرورش کاسته خواهد شد .

- ارتفاع لامپ‌ها تا 2 متر باشد و در سالن های با عرض 12 متر، باید 3 ردیف لامپ بسته شود. فاصله لامپ‌ها از یکدیگر هم 3 و حداکثر 4 متر باشد.

برنامه حرارتی:

- به طور کلی اصل اساسی در تنظیم حرارت سالن، راحتی و آسایش جوجه است. راحتی و آسایش جوجه هم یعنی بعلت هوای گرم در سالن جوجه نفس نفس نزند و بال هایش را به دلیل گرما از هم باز نکند و از طرف دیگر بعلت سرمای سالن جوجه‌ها در دل هم نروند و به بیان دیگر جوجه‌ها حداکثر پراکندگی یکنواخت را در سطح سالن داشته باشند. نه کنار دیوارها تجمع کنند ( بعلت گرمای زیاد سالن ) و نه کنار بخاری‌ها ( بعلت سرمای زیاد سالن ).

- حرارت سالن را از 33 و 32 درجه شروع کنید. در روز چهارم به 30 برسانید و در هفته دوم به 28 و 29 و از آن پس هفته ای 2 درجه از دما بکاهید تا درجه در سن 30 روزگی به 22 درجه برسد. از آن پس حرارت مناسب تا پایان دوره 22 تا 20 درجه سانتی گراد است. اگر جوجه را از 42 روز و وزن 2 کیلو، بیشتر نگاهداری کنیم می‌توان حرارت را تا 18 درجه هم کاهش داد.

- خطر سرماخوردگی در 2 هفته اول است که جوجه را تهدید می‌کند. به خصوص در ده روز اول حرارت اگر زیر 28 درجه بیاید، جوجه در معرض خطر قرار می‌گیرد. این بدان جهت است که جوجه در این مدت قدرت کنترل درجه حرارت بدن خود را ندارد و سقوط درجه حرارت به زیر 28 درجه باعث می‌شود حرارت بدن جوجه از 38 درجه به 28 درجه برسد و جوجه سرما بخورد که در این صورت جمع و جور کردن گله بسیار دشوار خواهد بود.

- در روزهای واکسیناسیون حرارت سالن باید1تا2 درجه بیشتر از حالت عادی باشد.

- 3 عدد دماسنج در ابتدا و وسط و انتهای سالن بـرای کنترل درجه حـرارت در ارتفاع 10 تا 15 سانتی متری نصب کنید.

- در شرایطی که استرس گرمایی وجود دارد باید کاری کرد که انرژی جیره بدون افزایش گرمای متابولیکی زیاد شود. به این منظور چربی جیره را افزایش و پروتئین آن را کاهش می‌دهند. آب خنک در اختیار جوجه‌ها گذاشته می‌شود و قالب های یخ در تانکرهای آب انداخته می‌شود. تانکرهای آب عایق بندی می‌شوند. به علاوه در مناطق گرمسیری باید جوجه‌ها را از روز اول به گرما عادت داد. یعنی از روز اول حرارت را یکی دو درجه بالاتر از حالت استاندارد در نظر می‌گیرند تا جوجه توان تحمل گرمای زیاد را به تدریج پیدا کند.

رطوبت سالن:

رطوبت سالن مرغداری به خصوص در دو هفته اول مهم است. این بدان دلیل است که جوجه در جوجه‌کشی از رطوبت 70 و 80 درصد برخوردار بوده و اگر به محیطی با رطوبت 10 و 20 درصد منتقل گردد، دچار بی‌آبی و دهیدرا تاسیون و وازدگی می‌شود. لذا سعی جدی نمائید که حداقل روزهای اول رطوبت سالن را بالای 60% و پس از دو هفته بالای 50% حفظ کنید. اسپری کردن مرتب آب مفید است ( توسط سیستم مه پاش ) ولی در مناطق خشک استفاده از مه‌پاش لازم است تا رطوبت لازم ایجاد شود. در مناطق خشک استفاده از الکترولیت‌ها نسبت به سایر ویتامین‌ها باید در اولویت قرار گیرد.

پدهای خنک کننده در مناطق گرم و خشک علاوه بر ایجاد رطوبت مناسب، دمای سالن را هم کاهش می‌دهند. برای جابجایی هر 10000 متر مکعب هوا در ساعت، 2 متر مربع پد با ضخامت 10 سانتی متر لازم است. در واقع پدها نوعی سیستم خنک کننده مشابه کولر در ابعاد بزرگ‌تر هستند که هزینه شان از کولر کمتر و کارآیی شان از آن بیشتر است. سعی کنید این پد متحرک باشد تا بتوان در صورت افزایش رطوبت سالن یا نیاز به هوای بیشتر ، آن را برداشت .

 

سیستم تهویه:

- کمبود اکسیژن در سالن مرغداری باعث کم‌خونی، کاهش رشد، انواع بیماری- های تنفسی و آسیت و نهایتاً کاهش جدی عملکرد گله می‌شود.

- اگر اکسیژن هوا از 11% کمتر شود، مشکلات تنفسی شروع می‌شود. میزان CO2 سالن باید زیر 2 / 0 % باشد.

- به دلیل نقص در تهویه و تجزیه اسید اوریکِ مدفوع به وسیله باکتری های موجود در بستر، گاز آمونیاک آزاد می‌شود که اگر به 15- 10 قسمت در میلیون (ppm 15- 10) برسد، بوی آن را حس می‌کنیم. میزان ppm 35- 25 آن چشم و بینی را می‌سوزاند و مقدار ppm 50 آن بـاعـث تــورم قرنیه و ملتحمه (کونژکتیویت) چـشـم و بیماری های مختلف تنفسی مثل "سی آردی" می‌‌گردد.

- هر کیلوگرم مرغ زنده احتیاج به جابجایی 7- 5 متر مکعب هوا در ساعت در سالن توسط هواکش ها دارد و جابجایی این میزان هوا نیاز به 3 سانتی متر مربع ورودی هوا (هواده) به ازای هر متر مکعب هوا دارد. به این ترتیب برای یک سالن 10000 قطعه ای با جوجه‌ هایی به وزن 2 کیلوگرم، نیاز به جابجایی 100000 متر مکعب هوا در یک ساعت داریم که توسط 4 هواکش بزرگ 140 سانتی متری می‌تواند تأمین شود و از آن سو نیاز به 30 متر مربع هواده ( ^cm2300000=3×100000) دارد. معمولاً در سیستم های تونلی این 30 متر مربع هواده در منتهی الیه طول سالن‌ها و هواکش‌ها در دیواره عرضی انتهای سالن کار گذاشته می‌شود.

- پدهای خنک کننده و هیترها هم در محاسبه ورودی هوا در زمستان و تابستان باید به حساب بیایند.

- در زمستان ها تراکم و غلظت اکسیژن هوا بیشتر است و نیاز به جابجایی هوا به میان پیش گفته نیست. اما در عوض امکان هوادهی هم به علت سرمای بیرون از سالن کاهش پیدا می کند . مدیریت خوب تهویه سالن در ایجاد تعادل بین هوادهی و هواکشی با حفط دما و رطوبتِ مناسب در سالن‌ها می باشد .

- تعداد هواکش ها را از این فرمول هم می‌توان محاسبه کرد:

قدرت هر هواکش در دقیقه ÷120 × مساحت عرض سالن = تعداد هواکش لازم

که در آن 120، سرعت حرکت هوا بر حسب متر در دقیقه است و مساحت عرض سالن از ضرب ارتفاع × عرض به دست می‌‌‌آید و قدرت کشش هوا در دقیقه را هم باید از کاتالوگ سازندگان هواکش ها استخراج کرد.

- هوای سالن باید جریان ملایمی داشته باشد ولی سرعت آن نباید از 3 تا 4 متر در ثانیه بیشتر شود. برای اطمینان از جریان داشتن هوا می‌توانید روبان های سبک وزنی را به سقف آویزان کنید تا از میزان حرکت آن‌ها به شدت جریان هوا پی ببرید .

تراکم:

- تراکم مناسب گله در یکنواختی و رشد مناسب آن تأثیر قاطع دارد. تعداد جوجه در واحد سطح بستگی به وزن و جثه آن‌ها دارد. به عنوان یک فرمول عملی و کلی سعی کنید در هر زمان در هر متر مربع بیش از 20 کیلوگرم وزن زنده نداشته باشید. به این ترتیب می‌توانید در هفته های اول 30 قطعه جوجه در متر مربع داشته باشید و به تدریج با کاهش تراکم آن را در زمان فروش به 8- 7 قطعه در متر مربع برسانید. به هر شکل در زمان کشتار ، وزن زنده در واحد سطح (متر مربع) باید زیر 20 کیلو باشد. عامل دیگر گرمای سالن است. در صورت عدم کنترل گرما در سالن ، تراکم گله باز هم باید کمتر شود. این نکته بخصوص در فصول گرم باید مورد توجه باشد.

برنامه دارویی:

- آنتی بیوتیک را صرفاً به دستور دامپزشک مصرف نمائید.

- نمونه‌برداری باید از سطح گله یا جوجه‌هایی باشد که به تدریج از بین جوجه های سالم، مریض شده‌اند و علایم خاصی دارند؛ نه جوجه‌های وازده و درجه دو و سه.

- مصرف ویتامین عمدتاً در ماه اول لازم است. به خصوص در دو هفته اول که جوجه قادر به تأمین بعضی از ویتامین‌ها از طریق جیره نیست، مصرف ویتامین‌های مختلف توصیه می‌شود. این میزان در یکی دو هفته اول تا 3 روز در هفته لازم است و پس از آن مصرف یک روز در هفته ی ویتامین‌ها کفایت می‌کند مگر این که به مشکل و کمبود خاصی برخورد کنیم .

کنترل سلامت گله:

- مهم ترین فاکتور کنترل سلامت گله میزان اشتها و خوردن دان و آب می‌باشد.

- هرگونه کاهش اشتها باید علت‌ آن پیدا شود. ولی در بیماری کوکسیدیوز ممکن است مصرف آب افزایش یابد.

- میزان تقریبی مصرف دان و آب را می‌توان از فرمول هایی بدست آورد. مثلاً مصرف دان برای یک قطعه جوجه را بر حسب کیلوگرم می‌توان از ضرب سن گله به هفته در عدد 2. / . و مصرف آب بر حسب لیتر را با ضرب همین عدد در 3. / . می‌توان به دست آورد.

مثلاً یک قطعه جوجه در 3 هفتگی حدود Kg 06 / 0 (60 گرم) دان و lit 09 / 0 (90 سی‌سی) آب می‌خورد و این میزان برای یک گله 10000 قطعه‌ای 600 کیلوگرم دان و 900 لیتر آب می‌شود.

- آرامش و آسایش گله را کنترل کنید. آیا جوجه‌ها احساس راحتی می‌کنند و توزیع یکنواخت و پراکنده دارند. اگر گله بیش از حد سر و صدا می‌کند، مشکلی از قبیل تشنگی و گرسنگی یا گرما وجود دارد.

- کیفیت مدفوع را به لحاظ آبکی بودن و شل بودن و نیز رنگ آن را تحت نظر بگیرید. با چرخش در داخل سالن می‌توانید متوجه افزایش یا کاهش و تغییرات کیفیت مدفوع گردید.

- به آرامی وسط گله بنشینید به صدای آن‌ها کاملاً گوش بدهید تا بتوانید افزایش غیرطبیعی عطسه و سرفه و خرخرها و رال‌های تنفسی را تشخیص دهید. این کار در زمان خاموشی، نتایج محسوس‌تر و دقیق‌تری دارد. اما در زمان روشنایی به سر و چشم و صورت جوجه‌ها دقت کنید تا موارد آبریزش و تورم احتمالی چشم را ببینید.

- افزایش مشکلات اسکلتی و لنگش را تحت نظر داشته باشید.

- هر ده روز یک بار تعدادی جوجه را برای کشت و آنتی بیوگرام و کشف سریع آلودگی‌ها به آزمایشگاه ارسال کنید.

- اطلاعات کلی مرغداران از بیماری‌ها ضرورت دارد ولی درمان بیماری فقط باید به دامپزشک مجرب سپرده شود.

- دفع بهداشتی لاشه های تلفات خیلی مهم است. کوتاهی در این کار زمینه ، حضور دائمی عفونت‌های قدیمی را در مرغداری تضمین می‌کند به گونه‌ای که برخورد با آن‌ها دوره به دوره مشکل‌تر می‌شود. گودالی به عمق 10 متر و قطر 2 متر برای یک مرغداری 10000 قطعه‌‌ای کافی است. روی گودال یک لوله سیمانی با قطر 30 سانتی‌متر بگذارید تا لاشه‌ها را از آن‌جا به داخل گودال بریزید. یک درپوش هم روی لوله بگذارید.

- سوزاندن ضایعات در کوره، بهداشتی‌تر است ولی ممکن است موجب ایجاد بوی نامطبوع شود.

شاخص‌ها و عملکردها:

مرغدار باید ارزیابی درستی از عملکرد خود در هر دروه داشته باشد و بکوشد با برطرف ساختن ضعف‌ها و کسب تجارب جدید، عملکرد موفق‌تری برای دوره بعدی داشته باشد.

ثبت آمار تلفات، مصرف آب و دان، وزن کشی، ضریب تبدیل و مقایسه آن‌ها با ارقام استاندارد به مرغدار کمک می‌کند تا بتواند عمکرد خود را ارزیابی کند و بداند که در جاده ی استانداردهای سلامتی حرکت می‌کند یا از آن منحرف شده است و در صورت انحراف از معیارها، به موقع به تصحیح و برطرف کردن مشکلات و معایب اقدام نماید.

زمان های مهم و موثر در رشد اندام ها:

روز 9 تا 12 زمان الگوپذیری برای برنامه های مخصوص نوری و غذایی است. لذا اگر تصمیم به اعمال برنامه های خاص تاریکی یا محدود کردن مصرف دان دارید این کار را موکول به بعد از زمان نمایند.

در روزهای 15 ـ 14 رشد طولی استخوان ها و تاندون ها صورت می گیرد.

وزن کشی :

بهترین شکل پایش وزن جوجه وزن کشی از نقاطی از سالن است که بر روی شکل w قرار دارند که ابتدا و انتهای سالن را به هم وصل می کنند . نقاط مزبور 9 نقطه در ابتدا و انتها و وسط پاره خط هایی هستند که این شکل W را می سازند.

میزان نور

تعداد لامپ لازم= مساحت سالن(متر مربع * حداکثر شدت نور مورد نیاز (لوکس)

میزان وات لامپ * ضریب K

ضریب K برای لامپ 40 وات 6 / 4‘ برای 60 وات ‘ 5 و برای 100 وات 6 می باشد.

شدت نور لامپ های فلور سنت 3 تا 5 برابر لامپ های تنگستنی می باشد.

برنامه خاموشی:

- مدت خاموشی در زمان بارگیری باید به حداقل برسد. در این صورت تحرک گله در زمان بارگیری به حداقل می رسد.

- خاموشی در سردترین ساعات توصیه نمی شود و لذا در زمستان خاموشی را از اولین ساعات تاریکی هوا شروع کنید و در تابستان پایان مدت خاموشی را با آغاز روشن شدن هوا همزمان کنید.

- هفته دوم و سوم بهترین زمان برای کنترل رشد (21-14 روزگی )به کمک برنامة خاموشی است.

نمونة برنامه خاموشی جهت کنترل رشد

• هفته اول 1 ساعت خاموشی، هفته دوم 6ساعت تا 21 روزگی 8 ساعت ، هفته چهارم 6 ساعت و هفته پنجم به بعد 1 ساعت

نوردهی متناوب

هفته اول 1 ساعت تاریکی، هفته دوم تا آخر هفته پنجم 5 ساعت روشنایی و 1 ساعت تاریکی و بعد از آن دوباره یک ساعت تاریکی تا آخر.

نوردهی برای مقابله با استرس گرما

هفته اول روشنایی کامل، از 7 تا ؟ روزگی 1 ساعت تاریکی و پس از آن 2 ساعت روشنایی و؟ ساعت تاریکی یا 1 ساعت روشنایی و 3 ساعت تاریکی.

تأثیر سرعت جریان هوا بر خنک شدن جوجه ها:

سرعت جریان هوا	در2روزگی	در28 روزگی	در 49 روزگی
m / se0.5	○c3 / 2-	○c2 / 1-	-
1	7 / 6-	8 / 2-	2 / 1-
1.5	3 / 12-	4 / 8-	9 / 3-
2	-	10-	6 / 5-
2.5	-	-	--

هواکش ها

نصب تلة نوری روی هواکش ها هم کنترل نور سالن را امکان پذیر می سازد و هم مانع تاثیر منفیِ وزش باد بر هواکش ها می شود.

 

نسبت مصرف آب و دما

در دمای 21 درجه میزان مصرف آب بین 6 / 1 برابر (در دانخوری پستانکی) و 8 / 1 برابر (در دانخوری زنگوله ای) دان می باشد ولی به ازای هر درجه بیشتر 5 / 6% بر میزان مصرف آب افزوده می شود.

 

رابطه دما و رطوبت

در رطوبت کمتر دمای بیشتری مورد نیاز است و بر عکس.

جدول 1. رابطه دما و رطوبت

سن رطوبت	50%	%60	%70	%،80
0	33	5 / 30	6 / 28	27
3	32	5 / 29	6 / 27	26
6	31	5 / 28	6 / 26	25
9	7 / 29	2 / 27	6 / 25	24
12	2 / 27	25	8 / 23	5 / 22
15	2 / 26	24	5 / 22	21
18	25	23	5 / 21	20
21	24	22	5 / 20	19
24	23	21	5 / 19	18
27	23	21	5 / 19	18

 

 

 

 

 

بارگیری مرغ گوشتی جهت ارسال به کشتارگاه

در سالن بسته بندی کشتارگاه، لاشه های طیور کشتار شده از نظر درجه بندی کیفیت تفکیک می شوند. ارزش مرغ های گوشتی فقط بعد از کشتار و درجه بندی می تواند ارزیابی شود. بارگیری، حمل و کشتار طیور وقتی با مدیریت ضعیف انجام شود منجر به کاهش کیفیت لاشه می شود.

موارد قبل از گرفتن و بارگیری مرغ گوشتی :

 

مدت زمان بدون آب و دان ماندن طیور قبل از ارسال به کشتارگاه ۴ تا ۵ ساعت.

آب تا شروع گرفتن طیور و قبل از خاموش کردن چراغ ها در ختیار مرغ ها باشد .

مرگ و میر در طی مراحل مرغ گیری و انتقال نباید بیشتر از %0/1 باشد.

در هر دست بیش از 3 قطعه برداشته نشود.

گرفتن جوجه‌ها باید از هر دو پا (نه فقط یک پا) باشد تا آسیبی به آن‌ها نرسد و افت کشتارگاهی به حداقل برسد.

زمان لازم جهت انتقال طیور به کشتارگاه ۱ تا ۴ ساعت.

زمان انتظار در کشتارگاه ۱ تا ۲ ساعت.

بطور میانگین فاصله زمانی قطع دان و کشتار ۸ تا ۱۲ ساعت است. حداقل زمان لازم برای اینکه آلودگی ناشی از مدفوع و غذای باقیمانده در چینه دان را در کشتارگاه به حداقل برسانیم ۸ ساعت می باشد. انتظار طیور در کشتارگاه به ازاء هر ساعت ،۲/۰ درصد از وزن آنها را کاهش داده ( در دمای نرمال ) و تأخیر بیشتر سبب دهیدراتاسیون و دفع آب توسط مدفوع می گردد.

برای جلوگیری از خفگی طیور در اثر روی هم ریختن می توان از توری های قابل حمل برای تقسیم بندی سالن استفاده نمود.

بارگیری باید به نحوی انجام شود که حداقل استرس و صدمه را به طیور وارد سازد. استفاده از روپوش و چکمه برای کارگران هنگام بارگیری الزامی است. هنگام گرفتن طیور باید دقت لازم به عمل آید تا از خفگی و صدمات وارده به بال ، پا و پوست جلوگیری شود، برای مرغهای سنگین وزن و مواقعی که فاصله تا کشتارگاه زیاد است باید دقت بیشتری اعمال شود.

هنگام گرفتن و بارگیری طیور تمام وسایلی را که ممکن است موجب آسیب آنها شود باید از سالن خارج گردد.

طیور باید از ناحیه پاها گرفته شوند و حداکثر سه مرغ را باید در یک دست گرفت ( متناسب با وزنشان) و زمان حمل را کوتاه کرد مرغهای سنگین با دو پا گرفته شوند و یک دست زیر سینه آنها قرار گیرد. باید طیور به آرامی و به دقت درون قفس قرار داده شوند.

بهتر است گرفتن آنها در تاریکی انجام گیرد زیرا مرغ آرامتر بوده و احتمال خفگی و ضایعات پوستی و بدنی در آنها کمتر می شود. گله ای که بیمار باشد مقاومت کمتری نسبت به گرفتن نشان می دهد.

در ساعات گرم روز که گرما به بیشترین حد خود رسیده است از بارگیری مرغ اجتناب شود و در سالنهایی که دارای سیستم باز هستند بهتر است در قسمت ورودی سالن پرده ای آبی رنگ آویزان نمود .

در هوای گرم از قراردادن ماشین حاوی طیور زیر نور مستقیم خورشید اجتناب شود و در صورت امکان برای کم کردن دمای داخل ماشین از سیستم تهویه استفاده کرد.

در هوای سرد بهتر است دو طرف ماشین حمل طیور در زمان حمل به کشتارگاه با برزنت پوشیده شود تا طیور در معرض هوای سرد قرار نگیرند.

در کشتارگاه نیز محل مناسبی برای توقف ماشین در نظر گرفته شود تا در معرض نور مستقیم آفتاب قرار نگرفته و رطوبت و تهویه کافی داشته باشند.

 

گرفتن طیور

بارگیری باید بر اساس ظرفیت ماشین حمل مرغ و سرعت خطوط کشتار تنظیم شود. در آب وهوای معتدل ظرفیت بارگیری حداکثر ۵۰ کیلوگرم درمتر مربع و در آب و هوای گرم ظرفیت بارگیری حداکثر ۴۰ کیلوگرم در متر مربع توصیه می شود.

نکات کلیدی

• تجهیزات مناسب برداشت، تامین گردد.
• جهت کاهش استرس تهویه مناسب در زمان مرغ گیری فراهم کنید.
• جهت به حداقل رساندن آسیب زخمی‌به پرنده با دقت به مرغگیری و روش بارگیری پرنده نظارت داشته باشید. ازگذاشتن آبخوری‌ها و دانخوری‌های اضافی قبل از شروع مرغ گیری جلوگیری کنید. بخش بزرگی در سالن جهت جلوگیری از آسیب ناشی از تراکم بالای جمعیت ایجاد کنید.
• کاهش شدت نور پیش از مرغ گیری به حفظ آزامش پرنده‌ها و حداقل آسیب و استرس کمک می‌کند.
• شمار پرنده‌ها در سبد برای پرنده‌های سنگین وزن و دمای بالا باید تنظیم شود.
• انتقال و دریافت پرنده را زمان بندی کنید.
• مکررا بر سلامت پرنده‌ها نظارت داشته باشید.

بازده لاشه

تعیین دقیق وزن لاشه ، نسبت سینه و ران امر مشکلی است زیرا بازده محصول نهایی در کشتارگاه با عوامل مختلفی مثل مدیریت مرغداری ، نحوه تغذیه در دوران پرورش ، نژاد و چگونگی حمل و نقل طیور به کشتارگاه و ... ارتباط مستقیم دارد. علاوه بر این عوامل بازده لاشه به نحوه عملکرد کشتارگاه نیز بستگی دارد.بنابراین برای تعیین عملکرد هر گله بهتر است آن را با گله های دیگر در همان کشتارگاه مقایسه نمود. موارد ذیل نشان دهنده ضایعات و آلایش طیور نسبت به وزن زنده آنها در کشتارگاه است .

▪ خون %۴
▪ پر % ۲/۶
▪ پا %۵/۴
▪ سر %۳
▪ امعاء و احشاء %۵/۹ – ۵/۸
▪ گردن %۲
▪ پوست گردن %۵/۱
▪ کبد %۱/۲
▪ قلب % ۶/۰
▪ سنگدان % ۲/۱● تغییرات بازده لاشه براساس سن و وزن طیور

کشتار و کیفیت لاشه

کبودی :

هنگام گرفتن طیور، آویزان کردن آنها از زنجیر خط کشتار و عدم کفایت مواد معدنی در استخوان ها رخ می دهد.
شکستگی :
به علت بی دقتی درگرفتن طیور و حمل آنها ،عصبی بودن بیش از حد پرنده در موقع اعمال بی حسی و تنظیم نبودن دستگاه پرکنی طیور در کشتارگاه رخ می دهد.
قرمزی بال :
در اثر کم بودن زمان تخلیه خون بدن و یا گرفتن بالها اتفاق می افتد.
عضلات سیاهرنگ :
معمولا" در هنگام استفاده از جریان برق قوی و در موقع بی حس کردن ، عضلات تیره می شوند 
خونریزی و شکستگی بالها :
به علت عدم دقت لازم در گرفتن طیور و یا عدم تنظیم دستگاههای بی حس کننده در کشتارگاه رخ می دهد.برخی عوامل کاهش دهنده کیفیت لاشه طیور هستند و علل آن به شرح زیر است :
تاول :
معمولا" در اثر کیفیت بد بستر و حرارت ناشی از بستر رخ می دهد
تاول سینه :
به علت کاهش وزن بر اثر تراکم بیش از حد در هرمتر مربع، بستر تخته شده و عدم کفایت مواد معدنی در استخوان ها رخ می دهد.
پارگی پوست :
معمولا" در اثر پرکنی نادرست و مصرف بعضی داروهای یونوفور رخ می دهد.

 

واکسیناسیون مرغ گوشتی

 

اصول واکسیناسیون در مرغداری :

- در همه عملیات واکسیناسیون، افزایش3-2درجه سانتیگراد برحرارت سالن و استفاده از محلول -های ویتامین و بعضاً آنتی بیوتیک ها جهت مقابله با استرس های حاصله لازم است .

- ثبت تاریخ و مشخصات و بچ واکسن برای پی‌گیری نتایج حاصله از آن ضروری است .

- وسایل پس از مصرف باید سوزانده شود تا ویروس زنده در منطقه باقی نماند .

- مصرف واکسن در مناطق غیر آلوده، باعث ورود ویروس و عامل عفونی به آن منطقه می‌شود و بنابراین هیچگونه توجیهی ندارد .

- جوجه های وازده وبیمار، به هیچ وجه نباید واکسینه شوند چون خطرحساسیت افزاینده، حدت یافتن ویروس در اثر پاساژهای مکرر و ایجاد بیماری وجود دارد .

- واکسن های مصرفی نباید در معرض تابش نور قرار گیرند و بطور معمول باید در حرارت 8-2 درجه سانتیگراد نگهداری شوند.

 

روش های مصرف واکسن :

 

روش اسپری :

- در این روش هر 1000 دز واکسن را در ^cc300-250 آب مقطر (یا آب جوش سرد شده) حل و با مه‌پاش در حالی که جوجه ها از کارتن حمل خارج نشده‌اند، از فاصله 100-80 سانتی متری روی سر جوجه‌ها اسپری می‌کنند به طوری که جوجه‌ها کمی مرطوب شوند ولی خیس نگردند. ولی اگر جوجه درسالن باشد هر 1000دز واکسن ^cc 500 حل شود. در مورد اولین واکسنِ برنشیت، مرجح است که واکسن در همان روز اول و قبل از خارج کردن جوجه ها از کارتن های حمل جوجه، اسپری شود .

- میزان شدت نور باید کاسته شودتا عملیات با استرس همراه نباشد .

- باید مراقب بود واکسن روی بستر ریخته نشود چون امکان بقاء و حدت یافتن ویروس زنده ای که روی بستر ریخته می شود ، وجود خواهد داشت.

- از ضد عفونی دستگاه مه‌پاش باید اجتناب شود چرا که مواد ضدعفونی کننده، ویروس واکسن را می‌کشند. حرارت مناسب برای آب 18-15 درجه سانتی گراد می‌باشد .

- هنگام اسپری، باید هواکش‌ها را خاموش کرد و پنجره‌ها را بست تا موجب اتلاف مقادیری از واکسن و کاهش دز مؤثر واکسن نشوند.20 دقیقه بعد از اتمام عملیات می توان هواکش ‌ها را مجددا روشن کرد .

- باید از مه‌پاش قطره درشت استفاده نمود، چون قطرات بسیار ریز واکسن با عبور از مجاری باریک هوایی و نفوذ در عمق ریه، می‌توانند موجب حساسیت و واکنش های حاد و ناخواسته شوند. لذا نباید از "اتومیست" هایی که قطرِ قطرات آن ها بسیار کم است استفاده شود. حجم مناسب قطره(VD ) 5 / . است. (5 / . VD)

روش چشمی:

-در این روش هر 1000 دز واکسن در 30-25 آب مقطر(یا آب جوش سرد شده)حل و در چشم یا بینی هر جوجه یک قطره چکانده می شود. آلودگی آب یا وسایل مصرفی باعث کونژکتیویت و عفونت یک طرفی چشم می‌شود .

- پس از چکاندن، 2ثانیه تأخیر برای پخش و جذب واکسن در مخاط چشم لازم است .

اگر جوجه چشمش را باز نکرد ، می توان قطره را در بینی جوجه چکاند .

- چون حجم قطره چکان ها با هم فرق دارد بهتر است اول قطره چکان را امتحان کرد و حساب کرد که یک ^cc 1 آب به چند قطره تبدیل می‌کند .

روش آشامیدنی :

در این روش هر 1000 دز واکسن، در میزانی از آب (به لیتر ) که مساوی سن جوجه (به روز ) است، حل و در آب خوریها ریخته می‌شود. مثلا اگر سن جوجه 15 روز باشد ، هر1000 دز واکسن را در 15 لیتر آب می ریزیم. در حرارت های بالای 30 درجه که مصرف آب بیشتر است، میزان آب مصرفی باید 5 / 1 تا 2 برابر شود. روش مناسب دیگری برای برآورد میزان مورد نیاز آب، یک پنجم آب مصرفی در 24 ساعت گذشته است. مثلاً اگر گله در 24 ساعت گذشته 100 لیتر آب مصرف کرده، میزان آب لازم برای تهیه واکسن 20 لیتر خواهد بود .

- آب خوریها باید فقط با آب جوش شسته شوند چرا که مصرف هرنوع ضدعفونی به کشتن اجرام ضعیف شده واکسن می‌انجامد. در واکسن‌های مربوط به بیماری میکربی، به علاوه از مصرف آنتی- بیوتیک هم حین مصرف واکسن و هم بعد از آن، باید اجتناب شود تا واکسن از بین نرود .

- آب مصرفی معمولی حدود ^ppm1-5 / . کلر دارد ولی برای واکسیناسیون باید از آب فاقد کلر و فلوئور و سایرعوامل ضد عفونی کننده استفاده کرد. ترجیحاً باید از آب چاه و آب بدون کلر استفاده شود. چنان چه چاره‌ای ازمصرف آب کلردار نیست، باید این آب به مدت 24 ساعت در جایی ساکن بماند تا کلرزدایی شود. آب چاه نیز حاوی املاح مس و آهن است که برای تاثیر بیشتر واکسن ها، نوترالیزه کردن (خنثی کردن) آن ها هم مهم است .

- برای کلرزدایی، از شیربدون چربی به میزان 33 گرم در لیتر یا شیر خشک کم چربی بمیزان 5 / 2 گرم در لیتر استفاده می‌شود. شیر، علاوه بر کلرزدایی، باعث محافظت اجرام زنده واکسن هم می شود.کازئین و سایر پروتئین‌های شیر، املاح موجود در آب را خنثی می‌کنند .

- چربی شیر باعث نامحلول شدن واکسن و احتباس آن در ذرات چربی و در نتیجه اتلاف آن می‌شود لذا استفاده از مواد شیمیائی مصنوعی و سنتتیک مثل cevamune، بر مصرف شیر ترجیح دارد. خاصیت اضافی این مواد سنتتیک نسبت به شیرآن است که با رنگی نمودن نوک و چینه دان، امکان ارزیابیِ میزان پوششِ عملیات واکسیناسیون را فراهم می‌سازد. در صورتی 90-80% جوجه ها رنگی شده باشند واکسن خوب توزیع شده است. رنگ ایجاد شده 2-1 ساعت بعد از بین می‌رود و ارزیابی باید قبل از آن صورت گیرد.

- آب مصرفی باید غیر از آب موجود در سیستم آب رسانی مرغداری باشد. چرا که این سیستم به واسطه عبور از تانکرها و لوله‌های فلزی حاوی رسوبات شیمیایی و دارویی و املاح فلزی است. لذا بهتراست آب مورد نظر برای واکسن، در بشکه های پلاستیکی جداگانه ریخته شده و واکسن در آن ها تهیه شود .

- میزان آب مصرفی برای واکسن باید به میزانی باشد که ظرف 2 ساعت پس از ریخته شدن در آبخوری ها به طور کل مصرف شود وگرنه واکسن به مرور زمان، دچار کاهش تیتر می‌شود . لذا در زمستان -ها 4-3 ساعت و در تابستان ها و فصول گرم، 2-1 ساعت قبل از مصرف واکسن به گله تشنگی داده می‌شود تا آب حاوی واکسن به سرعت مصرف شود. به طور کلی میزان تشنگی و میزان آب مصرفی در نهایت امر می بایست به نحوی تنظیم و محاسبه شودکه محلول واکسن طی2ساعت مصرف گردد .

- ازپرکردن آبخوری ها باید اجتناب کرد چرا که هجوم جوجه های تشنه به آن ها باعث سر ریز شدن آب به بستر و پرت و اتلاف واکسن ازطرفی و آلوده کردن بستر با ویروس زنده از طرف دیگر می‌شود .

- میزان آبخوری ها قبل از واکسیناسیون باید به 2 برابر حالت معمولی افزایش داده شود تا واکسن در اسرع وقت مصرف گردد. کل مدت توزیع واکسن در آبخوری های هر سالن، نباید از 5 / . ساعت بیشتر شود.

- پس ازعملیات واکسیناسیون،باید باراه رفتن داخل سالن ها،جوجه هاراتحریک به آشامیدن آب کرد.

- قرار گرفتن مستقیم واکسن در معرض هوا، باعث تخریب آن می‌شود. لذا بهتر است نیم ساعت قبل از تهیه واکسن، محلول شیر و آب و یا محلول سوامیون و آب را تهیه کرد و بعد از نوترالیزه شدن املاح آب،2سی سی از محلول بدست آمده، با سرنگ، در ویال حاوی واکسن تزریق و حل شود و بعد از ایجاد محلول جدید ،آن را به بقیه محلول اضافه نمائیم .

- بهترین زمان واکسیناسیون صبح زود است .

روش تزریق :

- این روش برای واکسن های غیر فعال و کشته استفاده می شود .

- برای جریان یافتن بهتر واکسن در سرنگ، بهتر است حرارت شیشه حاوی واکسن به حدود 21درجه سانتیگراد رسانده شود. برای این کار می‌توان واکسن را به مدت 12ساعت در هوای محیط نگهداری کرد.

- در جریان عملیات واکسیناسیون، مرتباً شیشه حاوی واکسن بهم زده شودتا از رسوب امولوسیون واکسن، جلوگیری گردد.

- پس از هر 500 تزریق، سر سوزن سرنگها که کند شده است، باید تعویض گردد.

- از سر سوزن 18و19 و با طول 25 / 1 سانتی متر برای تزریق استفاده شود .

- باقیمانده مصرف نشده ی واکسن، نباید جهت استفاده های بعدی نگهداری شود .

- برای استفاده از واکسن های زنده به روش تزریقی، می باید هر 1000دز از واکسن ، دریک لیتر آب مقطر حل گردد و یک سی سی در سینه هر جوجه تزریق شود .

- ضدعفونی وسایل واکسیناسیون و سرنگ ها درواکسنهای غیر فعال، به دلیل فقدان اجرام زنده، نه تنها بلااشکال، بلکه ضروری است.

- جهت کنترل دز تزریقی ومیزان پرت واکسن، پس ازهر 1000تزریق، میزان واکسن مصرفی با تعداد جوجه‌های واکسینه شده مطابقت داده شود. همین طور باید سرنگ را با حجم معینی از آب امتحان کرد و دید آیا میزان تزریق همان قدری است که سرنگ را برای آن تنظیم کرده ایم.

یک برنامه واکسیناسیون :

برنامه واکسیناسیون هر منطقه تفاوت دارد و باید حتما طبق برنامه واکسیناسیون دامپزشکی آن منطقه باشد .

یک مثال : 

 

یک برنامه واکسیناسیون به طور مثال : ( مثال )

برنامه پیشنهادی گروه طیور سازمان دامپزشکی کشور در زمینه واکسیناسیون طیور گوشتی

نام بیماری : برونشیت عفونی
نوبت: اول – نوع واکسن : H120 – سن واکسیناسیون: یک روزگی – روش واکسیناسیون : ترجیحا اسپری و یا قطره چشمی
توضیحات: انجام واکسیناسیون به طریقه اسپری منوط به به عدم آلودگی گله به مایکوپلاسما گالی سپتیکوم میباشد

نام بیماری : برونشیت عفونی
نوبت: دوم – نوع واکسن: H120 – سن واکسیناسیون: در ۱۴روزگی – روش واکسیناسیون : ترجیحا آشامیدنی
توضیحات : بستگی به شرایط منظقه خواهد داشت

نام بیماری : نیوکاسل
نوبت: اول – نوع واکسن : b1و روغنی – سن واکسیناسیون: در ۱۰روزگی – روش واکسیناسیون : (B1)قطره چشمی روغنی- تزریقی
توضیحات : واکسیناسیون بستگی به ألودگی محیط وبا توجه به تیتر آنتی بادی گله مادر صورت میگیرد

نام بیماری : نیوکاسل
نوبت: دوم – نوع واکسن : لاسوتا- سن واکسیناسیون: در ۱۸روزگی – روش واکسیناسیون : ترجیحاآشامیدنی وقطره چشمی
توضیحات : واکسیناسیون بستگی به ألودگی محیط وبا توجه به تیتر آنتی بادی گله مادر صورت میگیرد

نام بیماری : گامبورو
نوبت: اول – نوع واکسن : زنده – سن واکسیناسیون: در ۱۲- ۱۴ روزگی – روش واکسیناسیون : ترجیحاآشامیدنی وقطره چشمی
توضیحات : واکسیناسیون بستگی به ألودگی محیط وبا توجه به تیتر آنتی بادی گله مادر صورت میگیرد

نام بیماری : گامبورو
نوبت: دوم – نوع واکسن : زنده – سن واکسیناسیون: در ۱۸- ۲۲ روزگی – روش واکسیناسیون : آشامیدنی

توجه توجه :   ( برنامه واکسیناسیون بالا فقط به عنوان یک مثال آورده شده است ) .

 

 

جوجه ریزی در پرورش مرغ گوشتی

آمادگی برای ورود گله

:: محیط مرغداری ، سالنها و تمامی تجهیزات آنها باید قبل از ورود جوجه ها تمیز و ضد عفونی شده باشند .

:: در خلال دوران پاکسازی و بعد از آن باید محدوده پرورش طیور و سالنها بسته نگه داشته شوند تا از ورود افراد متفرقه و حیوانات به سالنها جلوگیری شود .

:: قبل از تحویل جوجه ها باید از کارکرد صحیح دستگاههای گرمازا اطمینان حاصل نمود وهمچنین کنترل نهایی از نظر امکان دسترسی به آب ودان وتوزیع مناسب آنها در داخل سالن صورت گیرد .

:: لازم است زمان تحویل جوجه ها از قبل تعیین شده باشد تا شرایط لازم ( دما، رطوبت، تهویه و نورمناسب و همچنین آب ودان کافی) برای ورود آنها به سالن پرورش مهیا شده باشد وهمچنین هماهنگی لازم صورت گیرد تا پرسنل مرغداری در زمان تحویل جوجه ها آمادگی لازم را داشته باشند.

:: بهتر است جوجه ها صبح زود به مجتمع پرورش طیور منتقل شوند زیرا این امر باعث می شود تا جوجه ها در تمام مدت روز دان خوردن و آب نوشیدن را یاد گرفته و تحت نظارت دقیق باشند .

:: کلیه سیستم های روشنایی ، منابع گرمایی، تهویه (هواده و هواکشها) ، دماسنج، ترموستات، دانخوریها و آبخوریها قبل از ورود جوجه ها بازدید، تنظیم و کاملا آماده کار شده باشند .

تهیه جوجه ها

پرورش دهنده باید زمان ورود جوجه ها را به سالن معین کرده وهفته ها قبل از آن هماهنگی لازم را با کارخانه جوجه کشی انجام دهد .

-بعضی از نژادها از توان بالقوه بالاتری نسبت به نژادهای دیگر برخوردارند ، بنابراین تهیه جوجه ها باید از نژادهای با خصوصیات بهتر صورت گیرد .

-جوجه های با کیفیت بهتر هنگامی حاصل می شوند که گله مادر به طور دقیق مدیریت شده باشد و توجه کافی به عملیات جوجه کشی صورت گرفته شده باشد.

-جوجه ها باید از گله مادر سالم تهیه شوند ، سلامت گله مادر مهمترین عامل برای تولید جوجه های گوشتی سالم و عاری از عوامل بیماریزا می باشد .

- حتماً جوجه باید دارای MG و SP و ST منفی باشد. MG عامل ناراحتی مزمن تنفسی است که در صورت بروز و ترکیب با کلی باسیل باعث افت شدید عملکرد و بالا رفتن هزینه دارویی می‌شود . SP و ST هم عوامل سالمونلا هستند که قطعاً باید منفی باشند وگرنه دوره موفقی نخواهیم داشت. اما هرچند منفی بودن MS هم یک مزیت است ولی حساسیت تأکید ویژه و شدیدی بر آن وجود ندارد.

-عدم تامین نیازهای کامل غذایی گله مادر از نظر پروتئین ، اسیدآمینه، لیپید ، کربوهیدرات ، ویتامین ها و مواد معدنی و بالانس نبودن جیره غذایی سبب تولید جوجه های ضعیف می گردند .

-برخی از بیماریها و آلودگیها از طریق جوجه کشی انتشار می یابند ، بنابراین باید قبل از تهیه جوجه ها از رعایت کامل اصول بهداشتی ، ضدعفونی صحیح و قرنطینه در مراحل مختلف جوجه کشی اطمینان حاصل نمود .

-جوجه هایی که از گله مادر جوان یا مسن تهیه شده باشند نمی توانند عملکرد مناسبی جهت تولید داشته باشند .

-جوجه های تهیه شده باید عاری از عوامل بیماریزا باشند، زیرا هر گونه عفونت باکتریایی در جوجه های یکروزه برروی سلامت و عملکرد آنها در پایان دوره تاثیر منفی می گذارد و حتی باعث تلفات نیز خواهد شد .

-بهتر است جوجه ها یک سن و از یک گله مادر تهیه گردند و در هنگام ورود به سالن پرورش باید تمیز و خشک باشند . کرک پرهای نرم تمام بدن پرنده را پوشانده و چشمها باید روشن و براق بوده ، بدن آنها بدشکل و زخم نباشد مخصوصا ناف باید کاملا بسته ، تمیز و خشک باشد و هیچگونه بقایای کیسه زرده و یا غشاهای جنینی در اطراف آن خشک نشده باشد . بدن جوجه ها هنگامیکه در دست لمس می شود توپر باشد ،ولی نباید این حالت ناشی از ادم باشد و همچنین استخوانها نباید در هنگام لمس جوجه بسیار برجسته باشند ودارای وزن و پراکندگی وزنی مناسبی باشند ( وزن 42 گرم می تواند معیاری از میانگین وزن جوجه یکروزه که در راهنمای پرورش نژادهای گوشتی اشاره شده است ، مورد استفاده قرار گیرد) .

- در صورت امکان جوجه را از نزدیک ترین جوجه‌کشی تهیه کنید تا مسائل مربوط به وازدگی و افت ناشی از کم آبی (هیدراتاسیون) دامن‌گیر گله نشود. هر ساعت حمل 1 / . گرم از وزن جوجه می‌کاهد.

نحوه انتقال جوجه ها

 

- بعد از انتخاب جوجه های سالم، نحوه انتقال آنها به سالن پرورش از اهمیت ویژه ایی برخوردار است . لذا جوجه ها باید بوسیله ماشین مخصوص حمل جوجه یکروزه وبا رعایت شرایط مناسب بهداشتی در کمترین زمان ممکن به واحد پرورشی منتقل شوند .

- وسیله حمل و نقل جوجه ها باید دارای تجهیزات کافی برای تامین دمای مناسب 20 تا25 درجه سانتیگراد و رطوبت 70تا75 درصد و حداقل گردش هوا 8/0 متر بر ثانیه در اتاق حمل جوجه باشد . نداشتن تهویه و رطوبت مناسب در کامیونهای حمل جوجه ، نا مناسب بودن محل قراردادن جعبه حاوی جوجه ها ( تعداد بیش از 100 قطعه جوجه در کارتن ، عدم مهار مناسب و چیدن بیش از 4 کارتن جوجه روی هم)، کافی نبودن تعداد کامیونها که سبب می شود انتقال جوجه ها با تاخیرصورت گیرد و... مجموعه عواملی هستند که به دلیل نحوه انتقال نا مناسب جوجه ها ، اثر نامطلوبی بر کیفیت جوجه های یکروزه می گذارند .

عملیات روز اول:

- سالن باید کاملاً گرم (34- 33 درجه) باشد.

- کارتن حاوی جوجه‌ها را به طور مرتب در سالن بچینید. درب آن‌ها را بردارید و واکسن برنشیت را طبق دستورالعمل در داخل کارتن‌ها روی سر جوجه‌ها اسپری کنید.

- رسیدن سریع جوجه به آب بسیار مهم است. لذا سعی کنید کارتن حاوی جوجه‌ها را نخست در کنار آبخوری‌ها بچینید و از ته سالن شروع به تخلیه جوجه‌ها در کنار آبخوری‌ها نمائید. رسیدن سریع جوجه به آب ، مانع کم آبی و وازدگی جوجه می‌شود. بنابراین توصیه شده که در دو ساعت اول به جوجه دان ندهید تا فقط آب بخورد.

- در سه ساعت اول آب شکر 5% (50 گرم شکر برای یک لیتر آب) داده شود. پس از آن به مدت 24 تا 36 ساعت محلول "مولتی الکترولیت" داده شود که آن هم در جبران کم- آبی‌های احتمالی زمان حمل مؤثر خواهد بود. آب و شکر انرژی‌زاست و تحرک جوجه را بیشتر می‌کند و نیز تشنگی را افزایش می‌دهد و باعث آب خوردن بیشتر آن می‌شود.

- استفاده از پیشدان را پس از دو ساعت می‌توانید شروع کنید. امروزه دیگر بر مصرف ذرت خالی، تاکید نمی شود.

- حرکت دادن جوجه‌ها برای رفتن آن‌ها به سر دانخوری و آب خوری در روز اول بسیار مهم است. 3 ساعت پس از تخلیه ی جوجه، باید چینه دان 90% جوجه‌ها پر باشد.

- خاموشی دادن در روز اول ضرورت ندارد.

- کفی کارتن‌های حمل جوجه را کاملا بسوزانید تا از انتشار آلودگی‌های احتمالی جلوگیری شود.

- در زمان تحویل گله باید همه پرسنل مرغداری قرنطینه و بهداشت را رعایت کرده لباسهای متحدالشکل و چکمه تمیز و عاری از آلودگی بپوشند بعد از تخلیه جوجه ها جعبه های حمل جوجه باید سریعا از سالن مرغداری خارج گردیده و معدوم شوند .

- تنظیم نامناسب دانخوری ها باعث افزایش ضایعات دان می شود ، در این حالت ضریب تبدیل غذایی بالا رفته و در صورت مصرف دان حاوی اجرام بیماریزا توسط جوجه های گوشتی احتمال خطرآلودگی باکتریایی بیشتر خواهد شد .

- سیستم تهویه به هنگام ورود جوجه ها باید خاموش باشد .

- پس از تخلیه جوجه ها باید رفتار آنها به دقت تحت نظارت و کنترل قرار گیرد ( معمولا 6 ساعت بعد از ورود، جوجه ها آرام می گیرند).

- همه اطلاعات گله باید به طور کامل ثبت شوند ( نژاد جوجه ها ، تاریخ هچ جوجه ها، وزن جوجه ها در هنگام ورود به سالن پرورش، تاریخ تحویل جوجه ها ، مشخصات کارخانه جوجه کشی و ...).

- تـعـدادی از جـوجـه‌ها را قـبل از تخلیه در سالن جدا کنید و برای کشت میکربی و قارچی و آنتی‌ بیوگرام بفرستید. اگر جوجه در سالن خالی شده باشد و بعد به آزمایشگاه ارسال شود و آلودگی خاصی از آن جدا شود، معلوم نمی‌شود منشأ آلودگی سالن و بستر است یا خود جوجه. لذا باید جوجه‌های مورد آزمایش قبل از تخلیه از کارتن‌ها، از بقیه جدا شوند. نمونه‌‌برداری برای جوجه‌ها باید اتفاقی باشد. برداشت از نمونه‌های وازده و ضعیف، شما را در تشخیص و مصرف دارو برای کل گله دچار اشتباه خواهد کرد.

- جوجه‌های وازده را در کمترین مدت زمان ممکن از گله جمع آوری کنید. برای آن‌ها بیمارستان درست نکنید چرا که منشأ آلودگی اند و اگر هم آلوده نباشند، مناسب ترین کانال ورود آلودگی هستند.

- درست کردن بیمارستان برای جوجه‌های بیمار و دارای کمبود اشکال ندارد. به خصوص که داروهای مصرفی را می‌توان ابتدا روی آن‌ها آزمایش کرد و در صورت شیوع مشکل در گله، از داروهای آزمایش شده و نتیجه داده برای درمان کل گله استفاده کرد.

 

تراکم اولیه:

تراکم در چهار روز اول باید بین 60 تا 65 قطعه در متر مربع باشد تا جوجه حداکثر دسترسی را به دان و آب داشته باشد . سهولت این دسترسی تاثیر فوق العاده ای برای رشد و توسعه ابتدایی دستگاه گوارش دارد . چرا که وجود میزان کافی مواد مغذی در روده به رشد مناسب پرزهای روده و در نتیجه به جذب بهتر مواد غذایی کمک می کند. در غیر این صورت روده جوجه توسعه نمی یابد و باریک و ضعیف باقی خواهد ماند که در رشد آتی و نهایی جوجه تاثیر بی همتایی دارد و از دست دادن این زمان ، به منزله ی از دست دادن یک دوره طلایی و بی بازگشت است.

به علاوه تراکم زیاد به جوجه کمک می کند که در اسرع وقت مواد مغذی را از غیر آن تشخیص دهد. توضیح آن که جوجه در ابتدای تولد هیچ گونه ذهنیتی از خوراک و غذا ندارد و صرفاً به صورت غریزی به همه چیز نک می زند و در این نک زدن هاست که به تشخیص مواد مغذی از غیر آن نائل می شود. در حالت طبیعی این آموزش به وسیله ی مرغ به جوجه ها داده می شود ولی در پرورش صنعتی این مرغدار است که با جوجه ریزی متراکم به تسریع این آموزش کمک می کند.

به منظور اطمینان از دسترسی جوجه به دان طی 7 نوبت- به فواصل 12 ساعت بعد از ورود جوجه به سالن - به ازای هر 5000 جوجه ، 30 تا 50 قطعه را کنترل می کنیم تا ببینیم چند در صد آن ها دارای چینه دان پر، نیمه پر و خالی هستند این آزمایش در هر بار 3 مرتبه تکرار می شود. اگر جوجه ها به مقدار کافی غذا خورده باشند باید در ساعت 12، 90 ـ 80% جوجه ها دارای چینه دان پر باشند در ساعت 24 این رقم به 95 ـ 90% و در ساعت 36 ، به 100 ـ 95% می رسد و در ساعت 48 باید چینه دان 100% جوجه ها پر باشد . اما پس از آن این آزمایش تا ساعت 96 باید در فواصل 12 ساعت ادامه یابد چرا که همه ی ساعات 4 روز اول در تکامل دستگاه گوارش مهم است.

به ازای هر قطعه 35 ـ 30 گرم دان روی سفره یا دانخوری می ریزیم.

نقش کیسه زرده:

کیسه زرده در چهل ساعت اولیه نقش یک منبع غذایی را ایفا می کند ولی پس از آن ارتباط جوجه با این کیسه به دلیل انسداد مجرای کیسه قطع می شود.

کیفیت فیزیکی دان:

اندازة مناسب قطعات پیشدان ^mm5 / 2 ـ 1 ، میاندان ^mm5 / 3 ـ 2 و پسدان ^mm 4 ـ 5 / 2 می باشد.

میزان آرد دان های آردی نباید بیشتر از 25% و در مورد کرامبل نباید از 10% بیشتر باشد. قطعات کرامبل باید ^mm 2 ـ 5 / 1 باشد.

حرارت مناسب :

در گذشته عدد مناسب برای حرارت سالن در بدو ورود جوجه 33 تا 34 درجه بود ولی با افزایش سرعت رشد و در نتیجه افزایش گرمای متابولیکی حاصل از آن رقم 29 و 30 ( البته در رطوبت 65 ـ60% ) و رقم 32 ( در رطوبت 50% ) مناسب به نظر می رسد.

 

" alt="" />

تغذیه مرغ گوشتی

 

لزوم پیشرفت درتغذیه جوجه های گوشتی

ژنوتیپ سویه های مورد استفاده در صنعت طیور گوشتی طی 40 سال گذشته به طورمعنی داری تغییر پیدا کرده و این تغییرات تا به امروز نیز ادامه داشته است شرکت های فروشنده سویه های مختلف طیور از معیارهای انتخاب متفاوتی استفاده می کنند که این امر موجب شده است که ژنوتیپ های مختلفی در صنعت طیور دنیا در دسترس باشد درعین حال اکثر متخصصین تغذیه طیور هنگام تنظیم جیره و طراحی راهکارهای تغذیه ای جوجه های گوشتی این تغییرات را در نظر نمی گیرند روشی که در حال حاضر برای تنظیم جیره های غذایی جوجه های گوشتی استفاده می شود متکی بر جداول احتیاجات غذایی است که برای دوره های مختلف زندگی جوجه های گوشتی تهیه شده است . در این جداول نیاز سویه های مختلف جوجه های گوشتی بر اساس توانایی رشد و چاق شده آنها در نظر گرفته نمی شود و در عمل و با استفاده از این جداول بهبودی در تغذیه جوجه ها حاصل نمی شود برای پیشرفت در این زمینه لازم است اطلاعاتی در مورد پرنده خوراک و محیط زندگی جوجه ها جمع آوری گردد تا بتوان این عوامل را در یک مدل جهت پیش بینی دقیق مصرف خوراک و رشد سویه های مختلف در محیط های متفاوت به کار برد با استفاده از چنین مدلی می توان اقتصادی ترین روش تغذیه جوجه های گوشتی در شرایط مختلف را تعیین نمود زیرا تنها روشی که متخصصین تغذیه طیور می توانند با استفاده از آن کارایی تغذیه جوجه های گوشتی را افزایش دهند استفاده از مدلی جهت شبیه سازی وضعیت پرورش آنهاست .

 

در حال حاضر سه روش عمده برای تهیه دان مرغ عبارتند از :

1 - دان مرغ آماده یا دان کامل

این محصول توسط بسیاری از کارخانجات خوراک دام و طیور تولید شده است. از نظر ترکیب غذایی دان کامل جیره ای متوازن و فرموله شده بوده که حاوی تمام مواد مغذی مورد نیاز رشد پرنده است و بصورت کاملا آماده در اختیار مرغداران قرار می گیرد. تغذیه مرغ ها با استفاده از دان کامل بسیار راحت و احتمال بروز خطا کمتر است اما هزینه خوراک در هنگام استفاده از دان آماده افزایش می یابد. دان کامل از ترکیب ذرت، کنجاله سویا، گندم، اسیدهای آمینه، مکمل های ویتامینه و معدنی، برخی افزدونی ها و… تهیه می شود.

2 - تهیه دان مرغ با استفاده از کنسانتره های موجود

کنسانتره یا خوراک متراکم مجموعه ای از ریز مغذی های اصلی مورد نیاز طیور است که به صورت فرموله و متعادل توسط بسیاری از کارخانجات خوراک دام و طیور تولید می شود. در هنگام استفاده از کنسانتره برای تهیه دان مرغداری فقط لازم است ذرت، کنجاله سویا، منابع کلسیم (دی کلسیم فسفات یا پودر صدف) و بعضا نمک به کنسانتره اضافه شود. بدیهی است که با گنجاندن اقلام ریز جیره (مانند اسیدهای آمینه، مکمل های معدنی و ویتامینه ، کولین کلراید و ….) در کنسانتره تهیه دان با استفاده از کنسانتره علاوه بر سهولت ساخت دان و صرفه جویی در زمان ساخت دان، اشتباهات جیره نویسی را به حداقل می رساند.

انواع کنسانتره های رایج در بازار ایران کنسانتره های 2 % ، 2.5 % ، 5% ، 7.5 % و 10% می باشد .

3 - تهیه دان مرغ با استفاده از ریز مغذی ها

اقتصادی ترین روش تهیه دان مرغ، استفاده از ریز مغذی­هاست. گرچه در هنگام استفاده از ریز مغذی ها احتمال بروز خطا در فرموله کردن و ساخت دان نسبت به روش های قبلی افزایش می یابد. در این روش تک تک اقلام خوراکی شامل ذرت، گندم، کنجاله سویا، مکمل های معدنی و ویتامینه، اسیدهای آمینه (لیزین، متیونین، ترئونین)، منابع کلسیم و فسفات و سایر افزودنی های دیگر برای ساخت جیره توسط مرغدار تهیه می شود.

مواد تشکیل دهنده دان مرغ (اجزای خوراک طیور)

خوراک مرغ از منابع خوراکی متنوع گیاهی ، حیوانی و معدنی تشکیل می شود. علاوه بر این منابع که بخش اعظم جیره طیور را شامل می شوند مواد افزودنی متعددی در بازار موجود است که برای بهبود عملکرد گله و به میزان اندک به خوراک افزوده می شود. مواد اولیه که برای تهیه خوراک طیور استفاده می شوند باید عاری از کپک زدگی بوده و از نظر ظاهری دارای رنگ و بوی طبیعی باشند.

از جمله موادی که در تهیه خوراک طیور کاربرد دارند می توان ذرت، گلوتن ذرت، گندم، کنجاله سویا، پودر ماهی، پودر گوشت، پودر استخوان، پریمیکس های معدنی و ویتامینه، مونو و دی کلسیم فسفات (MCP و DCP)، اسیدهای آمینه ضروری (لیزین، متیونین، ترئونین و …)، کولین کلراید، نمک، روغن، جوش شیرین و انواع افزودنی ها از جمله پروبیوتیک، آنزیم و بایندرهای گوناگون را نام برد.

در ادامه به تعدادی از مواد خوراکی رایج در جیره طیور اشاره می شود:

ذرت در تغذیه مرغ

ذرت عمده ترین غله مورد استفاده در جیره طیور است. چون بخش زیادی از جیره را به خود اختصاص می دهد منبع اصلی تامین انرژی جیره محسوب می شود. هر یک کیلوگرم ذرت حاوی 3350 کیلوکالری انرژی متابولیسمی است. بر خلاف ارزش انرژی زایی بالا ذرت از نظر پروتئین منبع فقیری بوده و برخی اسیدهای آمینه مانند لیزین و متیونین آن و همچنین میزان کلسیم و فسفر پایین است. واریته های مختلفی از ذرت در سراسر جهان کشت می شود که از نظر ظاهری، خصوصیات شیمیایی و ارزش غذایی با هم متفاوتند. به طور کلی کیفیت ذرت بسته به واریته، فصل کشت، میزان رطوبت، شرایط انبارداری و … درجه بندی می شود.

گندم در دان مرغ

گندم یکی از معمول ترین غلات مورد استفاده در تغذیه دام و طیور است. گندم در برخی کشورها به دلیل فراوانی و ارزانی نسبی، منبع اصلی انرژی و جایگزین بخش اعظمی از ذرت در جیره طیور می شود. در اکثر مناطق در تنظیم جیره های غذایی طیور از ذرت و گندم به منظور تأمین انرژی بطور همزمان استفاده می شود. در هنگام استفاده از گندم درجیره باید توجه داشت که مقادیر بالاتر از 30 درصد آن در جیره موجب بروز مشکلات گوارشی بخصوص برای پرندگان جوان می شود. هر کیلوگرم گندم حاوی ۳۰۸۰ کیلوکالری انرژی متابولیسمی است. گندم از نظر پروتئین فقیر می باشد.

گلوتن ذرت در تغذیه مرغ

گلوتن ذرت مهم ترین فراورده جانبی فرآیند آسیاب مرطوب ذرت است که طی مراحل جداسازی نشاسته از دانه ذرت حاصل می شود. گلوتن بخش پروتئین دانه ذرت است و حاوی 60 درصد پروتئین است. گلوتن ذرت دارای انرژی متابولیسمی بالا بوده و از نظر اسیدهای آمینه (به استثنای لیزین) بسیار غنی بوده ­؛ همچنین قابلیت هضم بالایی داشته و در تغذیه طیور جوان اهمیت بالایی دارد. گلوتن به عنوان منبع رنگیزه های طبیعی مانند کاروتن و گزانتوفیل بوده و افزودن آن به جیره موجب افزایش رنگ گوشت و زرده تخم مرغ می شود.

استفاده از کنجاله سویا در دان مرغ

کنجاله سویا یکی از مهم ترین منابع خوراکی در صنعت دامپروری بوده و منبع اصلی پروتئین در جیره دام و طیور است. سویا حاوی حدود 44 تا 48 درصد پروتئین بوده و هر کیلوگرم آن حاوی ۲۶۵۰ کیلوکالری می باشد. کنجاله سویا پس از روغنگیری از دانه سویا بدست می آید و حاوی پروتئین با کیفیت و اکثر اسیدهای آمینه ضروری مورد نیاز طیور (به استثنای متیونین) است. کنجاله سویا در میان منابع گیاهی پروتئین دارای بیشترین میزان لایزین است. کنجاله سویا دارای عوامل ضد تغذیه ای و بازدارنده رشد است که در اثر حرارت دهی از بین می روند. برای حفظ حداکثر کیفیت پروتئین سویا لازم است حرارت دهی به نحو مناسبی انجام شود. حرارت مناسب علاوه بر غیر فعال کردن عوامل ضدتغذیه ای بازدارنده رشد موجب افزایش قابلیت دسترسی متیونین سویا می شود. به طور کلی کیفیت کنجاله سویا با توجه به عواملی نظیر وزن، میزان پروتئین، میزان رطوبت، میزان چربی و فعالیت اوره آز تعیین می­شود.

پودر ماهی در دان مرغ

 

یکی از منابع غنی پروتئین حیوانی است که از ماهی های مختلف و غیر قابل استفاده در تغذیه انسان تهیه می شود. میزان پروتئین پودر ماهی حدودا 50-60 درصد بوده و هر کیلوگرم آن حاوی۲۹۰۰ کیلو کالری انرژی متابولیسمی است. پودر ماهی منبع عالی اسیدهای آمینه ضروری لیزین و متیونین بوده و سرشار از ویتامین های مختلف مانند ویتامین A، D، E، و ویتامین­های گروه B و مواد معدنی نظیر آهن ، ید، کلسیم و فسفر و … است.

بر اساس نوع ماهی مورد استفاده در تهیه آن و روش فرآوری رنگی متغیر میان خاکستری و قهوه ای روشن تا تیره دارد. به محدودیت تغذیه ای پودر ماهی در جیره جوجه های گوشتی برای پیشگیری از عارضه فرسایش سنگدان و در جیره مرغان تخمگذار برای جلوگیری از ایجاد طعم و بوی ماهی در تخم مرغ باید توجه شود.

طرز تهیه دان مرغ (روش های تهیه خوراک طیور)

برای تهیه خوراک متوازن و متعادل، نحوه درست مخلوط کردن اجزای مختلف جیره اهمیت بسیاری دارد. دان کامل یا دان آماده مرغ از طریق میکس کردن ( مخلوط سازی) اجزای خوراکی درون میکسرهای خاص تهیه می شود به نحوی که مواد مغذی به صورت کاملا یکنواخت در کل دان توزیع شوند. مخلوط سازی باید در مدت زمان مناسب و به شیوه صحیح صورت گرفته و اجزای جیره به ترتیب خاصی به میکسر افزوده شوند.

در کارخانجات خوراک دام، دان کامل مرغی تحت عنوان خوراک آماده و با استفاده از اقلام متنوع خوراکی درون میکسرهای افقی تهیه می شود. همچنین کنسانتره های تجاری (خوراک متراکم) به عنوان بخشی از خوراک طیور هستند که در مرغداری پس از افزودن ذرت و سویا و برخی مواد دیگر جیره غذایی کاملی برای استفاده طیور مهیا می کنند.

ترکیب کنسانتره ­های تجاری مختلف با هم متفاوت است اما به طور معمول کنسانتره حاوی اسیدهای آمینه (مانند لیزین، متیونین، ترئونین و …)، پرمیکس های معدنی و ویتامینه، کریر (حامل) های متعارف (انواع سبوس و یا کربنات) آنزیم های مختلف، توکسین بایندر و … است. پس از فرموله شدن کنسانتره، مواد اولیه تشکیل دهنده آن درون میکسرهای افقی با هم مخلوط می شوند.

دان مرغ معمولا به شکل آردی (مش)، پلت و کرامبل تهیه می شود.

دان مرغ (مش) آردی

در دان به­فرم آردی ( فرم مش) اجزای جیره آسیاب شده و با هم مخلوط می شوند ( بدون هیچ فرایند اضافه ای). طیور در هنگام استفاده از جیره های آردی به طور انتخابی ذرات درشت را به ذرات ریزتر ترجیح می دهند. اجزای ریز جیره که عمدتا حاوی مواد معدنی و ویتامین ها هستند در دانخوری باقی می مانند. در چنین شرایطی احتمال بروز علایم کمبود در گله وجود دارد از طرف دیگر در هنگام تغذیه گله با دان آردی مصرف خوراک افزایش یافته و میزان ریخت و پاش دان از دانخوری ها بالاست.

پلت

برای تهیه خوراک به فرم پلت، جیره آردی از دستگاه پلت زنی تحت شرایط خاص (دما، رطوبت، فشار و …) عبور کرده و محصول نهایی به شکل استوانه هایی در اندازه های مختلف (بسته به اندازه دای) از دستگاه خارج می شود. از مهم ترین مزایای خوراک پلت حذف قدرت انتخاب اجزای جیره توسط پرنده است. بنابراین تمام بخش های جیره فرموله شده بطور یکنواخت در اختیار پرنده قرار می گیرد. بعلاوه پلت خوش خوراک تر از جیره آردی بوده و این موضوع برای پرندگان جوان که مصرف پایین تری دارند، اهمیت دارد. بهترین مزیت تغذیه با خوراک پلت بهبود ضریب تبدیل خوراک است.

در هنگام استفاده از جیره به فرم پلت ، پرت خوراک و همچنین مدت زمان مصرف خوراک کمتر شده که موجب کاهش انرژی مورد نیاز برای خوراک خوردن می شود. ‌از دیگر فواید پلت می توان به کاهش گرد و غبار از جیره و نیز تخریب ارگانیسم های بیماری زا در طی فرایند پلت کردن خوراک اشاره کرد. با این وجود تغذیه پلت باعث افزایش هزینه خوراک شده و در هنگام تغذیه خوراک به شکل پلت، آب مصرفی گله افزایش می یابد که این امر منجر به افزایش رطوبت مدفوع و بستر و مشکلات متعاقب آن می شود.

کیفیت پلت با استفاده از شاخص دوام پلت (PDI) سنجیده می شود و بیانگر نسبت دانه­های پلت شده سالم در مقایسه با دانه های خردشده است. کیفیت خوراک پلت شده با کاهش نسبت دانه های خردشده به دانه های سالم افزایش خواهد یافت. کیفیت پلت بیش از هر چیز به فرمولاسیون جیره دارد. اندازه ذرات جیره و همچنین خصوصیات اجزای جیره از عوامل تاثیر گذار بر کیفیت پلت هستند.

کرامبل

از نظر اندازه ذرات خوراک، کرامبل حد وسط پلت و دان آردی است. در روزهای ابتدای پرورش کرامبل گزینه مناسبی برای شروع تغذیه جوجه مرغ های جوان است. اندازه ذرات کرامبل از کمتر از 5/1 میلی­متر (کرامبل ریز) تا حدود 4 میلی­متر (کرامبل درشت) متغیر است.

بهترین جیره غذایی مرغ (جیره غذایی مناسب طیور)

بهترین جیره، جیره ای است که از مواد با کیفیت و در دسترس و با قیمت مناسب تهیه شده باشد. از آنجایی که بیشترین هزینه در مرغداری، هزینه خوراک است، جیره نویسی با حداقل قیمت یکی از راه های به حداقل رساندن هزینه های پرورش طیور است. برای تنظیم جیره مناسب طیور باید از اجزاء خوراکی بطور منطقی و متعادل در جیره استفاده کرد به گونه ای که مقدار و نسبت مواد مغذی مورد نیاز پرنده از طریق جیره تامین شود. برای تهیه جیره مناسب اطلاعات زیر مورد نیاز است:

1- نیاز مواد مغذی (احتیاجات) پرنده را بشناسیم

2- از نوع و میزان مواد مغذی موجود در مواد خوراکی آگاهی داشته باشیم

احتیاجات غذایی پرنده بستگی گونه (مرغ ، …)، نژاد (گوشتی یا تخمگذار)، ژنتیک (سویه های مختلف مثلا سویه راس ROSS ، سویه کاب COBB و ….)، سن، وضعیت تولیدی، و شرایط محیط دارد.

فرمول دان مرغ گوشتی

فرمول جیره خوراکی طیور گوشتی توسط متخصصین جیره نویسی و با استفاده از نرم افزارهای تخصصی جیره نویسی به دست می آید. جیره نویسی، علم و هنر مخلوط کردن مواد خوراکی موجود در بازار با هدف تامین نیازمندی های رشد بدن طیور با حداقل قیمت ممکن است. برخی برنامه های رایج جیره نویسی موجود در بازار عبارتند از UFFDA ، WUFFDA ، AMINOFEED و غیره.

فرمول جیره خوراکی بر اساس سن، وزن، شرایط سلامت گله، وزن کشتار فرموله می­شود. یک جیره خوب علاوه بر این که کلیه احتیاجات بدن را باید بتواند تامین نماید، باید اقتصادی هم باشد. یعنی تهیه و استفاده از آن برای مرغدار مقرون به صرفه باشد. نیازهای غذایی و احتیاجات بدن طیور در طول دوره پرورش مرغ گوشتی یکسان نیست و تغییر می کند. بنابراین جیره غذایی طیور نیز در طول دوره پرورش یکسان نیست و با توجه به میانگین وزن گله متغیر است.

پروتئین و انرژی دو مورد مهم تغییرات جیره هستند. در ابتدای دوره پرورش به علت رشد سریع بدن، جیره غذایی طیور جوان حاوی مقادیر بالای پروتئین (23 درصد) نسبت به انتهای دوره پرورش مرغ گوشتی (17 درصد) است. برعکس میزان انرژی مورد نیاز طیور در ابتدای دوره نسبت به انتهای دوره کمتر است. به طور کلی نسبت انرژی به پروتئین جیره در سرتاسر دوره پرورش باید رعایت گردد.

برای تامین دقیق نیازمندی های طیور، دوره پرورش به چند دوره تغذیه ای (آغازین، میانی و پایانی) تقسیم می شود و هر دوره جیره خاصی در اختیار پرندگان قرار می گیرد. در دوره آغازین که از بدو ورود طیور به سالن پرورش آغاز می شود جیره های پری استارتر (سه روز نخست تا هفته اول پرورش) و استارتر (STARTER) به مدت 2 هفته، در دوره میانی یعنی در سن 21 روزگی تا 35 روزگی جیره میانی که به جیره رشد (GROWER) معروف است در اختیار پرندگان قرار می گیرد. در انتهای دوره نیز جیره پایانی ( FINISHER) در اختیار گله قرار می گیرد.

این تقسیم بندی برای انطباق بیشتر ترکیب جیره غذایی با احتیاجات پرنده است. به نحوی که احتیاجات بدن پرنده به بهترین نحو تامین گردد و اختلالی در روند رشد گله ایجاد نشود. فرمولاسیون جیره ها بر اساس وزن هدف (وزن کشتار در زمان ارسال به بازار) تعیین می شود. ضریب تبدیل خوراک به گوشت و رسیدن به وزن نهایی گله در زمان کشتار عوامل اصلی فرمولاسیون موفق جیره هستند. فرمولاسیون جیره علاوه بر رشد مناسب گله، تاثیر زیادی بر کیفیت لاشه نیز دارد.

جیره های نامناسب و نامتعادل موجب افت کیفیت لاشه و تجمع چربی در نقاط مختلف لاشه و کاهش بازار پسندی آن می شود. برای جلوگیری از اثرات ناشی از باقی مانده های دارویی و آنتی بیوتیکی در لاشه طیور اکیدا توصیه می شود به زمان قطع مصرف دارو قبل از کشتار توجه شود.

مصرف آب

آب مهمترین ماده غذایی در جیره پرندگان است اگر چه مقدار موردنیاز نمی تواند در مقایسه با دیگر مواد غذایی به سادگی اندازه گیری شود مقدار آب مورد نیاز پرندگان گوشتی بستگی به حرارت محیط ، رطوبت نسبی اجزا جیره ، سرعت رشد و راندمان باز جذب آب بوسیله کلیه دارد آب در بدن به عنوان یک حلال عمل می کند که مواد غذایی را در بدن حل و مواد زاید رادفع می کند در داخل بدن بسیاری از واکنشهای شیمیایی بوسیله آنزیمها ، در محیط محلول انجام شده و هیدرولیز می گردند بدلیل گرمای بالای آب ، تغییرات خیلی کوچکی در حرارت بدن می شود حرارت نهان تبخیر آب نیز بسیار بالا ست وتبخیر آن از پرنده قسمتی مهم از تنظیم حرارتی بدن پرنده را به عهده دارد همچنین مصرف مقدار غذای مصرفی آب می نوشند البته مقدار واقعی مصرف آب ، بستگی به نوع غذا ، حرارت محیط و عوامل مدیر یتی دارد افزایش پروتئین خام جیره مقدار مصرف آب و نسبت آب به غذا را افزایش میدهد غذاهای کرامبل و یا پلت شده نسبت به غذاهای مش هم آب و هم مقدار مصرف غذا را افزایش می دهند اما نسبت آب به غذا تقریبا ثابت باقی می ماند افزایش نمک جیره و دیگر مواد معدنی اسمولیتیکی مقدار مصرف آب را جهت تنظیم افزایش مواد معدنی و دفع آنها از طریق کلیه افزایش می دهد مصرف آب مهمترین تاثیر را روی مقدار مصرف غذا وقتی دارد که مصرف محدود شود و آب بدن راتحت تاثیر قرار دهد در دسترس بدن آب بستگی به تراکم گله و فضای آبخوریها دارد اگرچه آبخوریهای قطره ای کاراتر و بهداشتی بوده ولی این آبخوریها مقدار جریان آب کافی برای بوقلمونها بعد از سن 6 هفتگی فراهم نمی کنند ومتعاقبا مقدار مصرف غذا تحت تاثیر قرار میگیرد .

فاکتورهای مدیریتی که مقدار مصرف غذا را تحت تاثیر قرار می دهند

مقدار مصرف غذا به طور معنی داری در بین گله ها یا فارمهایی با امکانات مشابه حتی اگر غذای یکسانی را مصرف کنند و دستورات مدیریتی مشابهی را تعقیب کنند می تواند اختلافهایی درنحوه مدیریت و بیماری می باشد .

سه عامل مدیریتی که می تواند روی مقدار مصرف غذای پرندگان گوشتی موثر باشد عبارتنداز :

1 دسترسی به آب و غذا

2 تنشهای محیطی

3 بیماری .

تاثیر نسبی هر یک از این فاکتورها روی مقدار مصرف غذا بستگی به تراکم گله دارد هر چقدر تراکم گله افزایش یابد تقاضا و رقابت برای نیازهای اساسی ، مثل آب ، غذا ، بستر و هوا افزایش می یابد . توجه به هر یک از این عوامل عمومی برای پرندگان جهت مصرف غذا در حد پتانسیل ژنتیکیشان حیاتی می باشد در زیر به طور خلاصه به هر یک از عوامل مدیریتی که روی مقدار مصرف غذا تاثیر دارند اشاره می شود .

دسترسی به غذا و آب

طیور گوشتی باید آزادانه و بدون هر گونه محدودیتی به غذا و آب از روز جایگزینی در سالن تا روزی که به بازار فرستاده می شوند دسترسی داشته باشد دانخوری و آبخوری باید به تعداد کافی در دسترس باشد در این صورت رقابت کمی در طول تغذیه پرندگان به وجود می آید دانخوریها و آبخوریها نباید درتمام طول روز اشغال باشندزیرا پرندگان ضعیف داخل گله قادر به مصرف مقدار غذای مورد نیاز خود به طور آزادانه نخواهند بود اگر تفاوت زیادی در وزن بدن گله مشاهده شود در حقیقت فضای دانخوری کافی برای هر پرنده وجود ندارد حتی اگر دانخوری کافی هر پرنده وجود ندارد حتی اگر دانخوری کافی برا هر پرنده وجود داشته باشد ردیف دانخوریها باید طوری باشد که همه پرندگان به راحتی بدون فشار بیش از حد به غذا دسترسی داشته باشند تا یکسانی گله حفظ شود باید دقت کرد که سطح بستر زیر دانخوریها بیش از اندازه مرتفع و یا کم عمق نباشد تا تفاوت ارتفاع بین دانخوریها افزایش نیابد طرح مناسب دانخوریها و تنظیم جریان غذا در آنها برای هر پن نیز مهم می باشد طرح دانخوریها باید مناسب اندازه پرندگان باشد فاصله سیمهای گریل ، جریان غذا و عمق آن در هر پن و زمان دوباره پرشدن آن نیز مهم می باشد بسیاری از اوقات چندین دانخوری در ردیف دانخوریها بدلیل تنظیم بد جریان غذا و یاعدم کارکرد مناسب اپراتور از غذا خالی می ماند . بالاخره پرندگان گوشتی نباید هرگز بدون غذا باشند زیرا این پرندگان قادر به جبران کمبود غذا بوسیله افزایش مقدار مصرف غذایشان در زمان بعدی نخواهند بود هر پرنده مطابق برنامه غذایی رایج خود در طول روز غذا مصرف می کند و هرگونه توقف غذا خوردن برنامه غذایی بعدی را مختل خواهد کرد و رقابت بین گله را افزایش می دهد توقف غذایی که بیشتر از 4 ساعت ادامه یابد حساسیت به بیماری آنتریت را افزایش خواهد داد که شدیدا اشتها و مقدار مصرف غذا را کاهش خواهد داد پرندگان جوان به توقف مصرف غذا حساستر هستند .

تنشهای محیطی

تنش تاثیر بدی روی مقدار مصرف غذا در طیور کوشتی دارد بالا رفتن سطح بعضی از هورمونها به هنگام استرس سبب انتقال سوخت بدن جهت واکنش جنگندگی و یا پرواز می گرددجذب مواد غذایی و حرکات دستگاه گوارش اساسا در طول واکنشهای استرس کاهش می یابد استرس شدید گذرا احتمالا سبب یک کاهش آنی در مقدار مصرف غذا و یا عملکرد می شود استرس حاد و بحرانی یک تاثیر قابل توجه و مدام روی مقدار مصرف غذا خواهد داشت در کل تنش حاد وبحرانی توسط سه عامل تنش زای محیطی می تواند ایجاد شود : 1- تنش گرمایی 2- شرایط بد هوا 3- شرایط نامطلوب بستر

بیماری و تنشهای ایمنولوژیکی

تنش ایمنولوژیکی ایجاد شده بوسیله بیماری تاثیر مهم و معنی داری روی مقدار مصرف غذا دارد اگر چه بیماری آنتریت تاثیر قابل مشاهده ای روی کاهش مقدار مصرف غذا دارد هر آنتی ژنی نیز که عکس العمل ایمنی را بالا ببرد موجب کاهش اشتها می شود واکنش سیستم ایمنی ذاتی بسیار به مواد مغذی نیازمند است ومقدار ماده غذاییبا بیشتر از سیستم ایمنی اکتسابی کاهش میدهد تحریک اولیه آبشار سیتوکینها همراه با عکس العمل ایمنی ذاتی مستقیما رفتار پرنده را تغییر می دهد بی حالی کاهش فعالیت جمعی و بی اشتهایی در نتیجه تاثیر اینترلوکئین روی مغر و تغییر در سرعت متابولیسم پایه و وجود تب می باشد .این تغییر رفتارها موجب کاهش مقدار مصرف غذا و وزن می گردند علاوه بر کاهش مقدار مصرف غذا موقعیت تغذیه ای پرنده که سیستم ایمنی آن تحریک شده بوسیله کاهش جذب بعضی از مواد غذایی کم می شود .

عوامل موثر بر مقدار تغذیه در جوجه های گوشتی

مقدار مصرف غذا در جوجه های گوشتی همبستگی بسیار نزدیکی باشدت رشد بدن دارد امروزه جوجه های گوشتی پتانسیل ژنتیکی خود را زمانی مشخص می کنند که تمام مواد غذایی مورد احتیاج را به طور کامل و مرتب دریافت نمایند علاوه بر فرمولاسیون صحیح مواد غذایی مقدار مصرف غذا تنها و مهمترین عاملی است که سرعت رشد و راندمان مصرف مواد غذایی را تعیین می کند گله هایی که متوسط افزایش وزن بالایی را در روز نشان می دهند معمولا بالاترین مصرف ماده غذایی و بهترین ضریب تبدیل وتوانائی زنده ماندن را نیز دارا می باشند بنابراین مزارع موفق پرورش دهنده باید از عوامل تاثیر گذار بر روی مقدار مصرف ماده غذایی آگاه باشند کنترل مقدار مصرف غذا تحت تاثیر اثرات متقابل پیچیده بین عواملی است که با فیزیولوژی حیوان ، سیستمهای حسی و احتیاجات غذایی مورد نیاز جهت رشد و نگهداری و مقاومت در برابر بیماریها در ارتباط می باشد مقدار مصرف غذا تحت تاثیر برنامه غذایی و عوامل مدیریتی قرار می گیرد لازم به ذکر است که برنامه غذایی تحت تاثیر فاکتورهایی : از قبیل اجزا مواد خوراکی ، چگونگی تنظیم جیره ، سطح اجزا و جیره و کیفیت پلت قرار می گیرد فاکتورهای مدیریتی که می توانند مقدار مصرف غذا را تحت تاثیر قرار دهند عبارتند از : دردسترس بودن آب و غذا ، مدیریت محیط پرورش ، تراکم گله و کنترل بیماریها . دراین مقاله به طور خلاصه چگونگی تاثیر هر یک از این عوامل بر روی مقدار مصرف غذا بررسی می گردد .

کنترل مقدار مصرف غذا

تئوریهای اساسی فیزیولوژیکی کنترل مصرف غذا و تنظیم اشتها برای اولین بار در پستانداران مطالعه گردید و هنوز اطلاعات خیلی کمی در طیور موجود می باشد کنترل مصرف مواد غذایی در پستانداران تحت تاثیر غذه هیپو تالاموس در مغز می باشد که به عوامل مختلف تحریک کننده و مکانیسم های تنظیم کننده پاسخ می دهند برخلاف پستانداران وضعیت ظاهری و نسبتهای بافتی غذا ، مقدار مصرف ماده غذایی را در طیور بیشتر از مزه و بو تحت تاثیر قرار می دهند چنانچه پرنده قارد به تشخیص شکل ظاهری غذا نباشد آن را مصرف نخواهد کرد در زیر به طور خلاصه به عوامل تنظیم کننده فیزیولوژیکی که اشتها و مقدار مصرف غذا را تحت تاثیر قرار می دهند می پردازیم .

عوامل حسی که مقدار مصرف ماده غذایی را تحت تاثیر قرار می دهند

جنبه حسی مقدار مصرف غذا در سه مرحله از خوردن غذا می تواند طبقه بندی شود .

1- شناسایی مواد غذایی 2- فرو بردن و بلعیدن مواد غذایی 3- فعالیت دستگاه گوارش.
شناسایی مواد غذایی در طیور ابتدا از طریق دیدن می باشد جوجه های تازه هچ شده به طور ذاتی ، از طریق رنگ غذا به طرف آن جذب می شوند Hess در سال 1956 گزارش کرد که رنگهای نارنجی و آبی در دامنه نور مرئی توسط طوطی ترجیج داده می شود.

رنگهای سبز و قرمز نیز توسط جوجه ها و بوقلمونها ترجیح داده می شود واین می تواد دلیل استفاده oasis از رنگ سبز برای تحریک جوجه ها برای اولین بار جهت تغذیه باشد مرغهای جوان به طور ذاتی غذاهای به اندازه و شکل شنهای کوچک را ترجیح می دهند .

همچنین مرغها تمایل قوی به استفاده از حس بینایی جهت شناسایی شکل و رنگ مواد و یاد گرفتن موقعیت آن دارند به طور مثال : پرندگان یاد می گیرند که بر اساس مشخصات ظاهری خوراک ، از موادی که موجب بیماری و یا اثرات ناخوشایند بعد از بلعیدن می شوند اجتناب کنند .

مواد غذایی که ممکن است در تولید بیماری گله های گوشتی نقش داشته باشند حائز اهمیت هستند به طوریکه اگر به گله های گوشتی غذایی با کیفیت پایین داده شود موجب بیماری می شود در مقابل افزایش مصرف غذا بوسیله بهبود وضع ظاهری و کیفیت غذا ممکن می باشد تاثیر مثبت این عامل در دراز مدت به صورت مصرف بیشتر غذا با کیفیت خوب بافتی و خصوصیات ظاهری مناسب ، همراه با اجزا خوب مواد غذایی و جیره نویسی دقیق مشخص می شود .

بالاخره رفتار اجتماعی ، یکی از جنبه های مهم غذا خوردن در طیور می باشد جوجه وقتی که ببیند که سایر افراد گله اقدام به نوک زدن می کنند این کار را انجام می دهد غذا خوردن درجمع پرندگان اغلب زمان بخصوصی در طول روز آغاز می شود حتی اگر در تمام ساعات روز غذا در دسترس آنها باشد .

جوجه ها دانه خوارند راندمان مصرف غذا به اندازه و شکل دانه که خواص فیزیکی دهان حیوان نیز در آن دخالت دارد بستگی دارد پرندگان در مصرف غذا با اندازه ی خیلی بزرگ و یا خیلی کوچک مشکل دارند که علت آن اندازه نوک آنان می باشد جوجه ها دندان ندارند در نتیجه قطعات خیلی بزرگ نمی تواند جویده شده و به قطعات کوچکتر تقسیم شود .

پرندگان غذاهای نرم را هم مصرف می کنند ولی نمی توانند با کارائی مطلوبی غذا را بدون تلف کردن مورد استفاده قرار دهند به علاوه پرندگان در هنگام خوردن غذای آردی کار بیشتری را نسبت به خوراک پلت انجام می دهند به این ترتیب بخشی از انرژی تولید غذا ، کاهش می یابد بدلیل کراتینه شدن نوک ، جابجا کردن غذا در دهان پرندگان به سختی صورت می گیرد .

قطعات غذا ابتدا باید توسط نوک برداشته شده سپس با حرکت سر غذا به طرف عقب دهان رانده می شود در اینجا غذا با بزاق ، قبل از بلعیده شدن پوشانده می شود اگر غذا به صورت خیلی نرم آسیاب شود و به صورت مناسبی پلت نشده باشد با بزاق به صورت یک توده چسبناک در می آید که در نتیجه سفت شده و با بلع غذا تداخل پیش می آورد مخصوصا موقعی که جیره محتوی گندم و یا سایر غلات کوچک باشد بلع غذا بوسیله هر نوع تغییر در سلامت نوک ، مثل نوک چینی شدید جهت جلوگیری از کانیبالیسم درگله و یا زخم های که بوسیله ایجاد می شود پایین خواهد آمد .

مصرف غذا در پرنده بوسیله گیرنده های مکانیکی ، حرارتی و شیمیایی که در دهان موجود است کنترل می شود گیرنده های مکانیکی به پرنده کمک می کنند که کیفیت غذا را متناسب با بافت خوراک تشخیص دهد گیرنده های حرارتی در جوجه ها به سرد بودن سطح نوک واپیتلیوم دهان واکنش نشان می دهند اما به حرارت غذای گرم پاسخ نمی دهند .

گیرنده های شیمیایی نیز که در پرنده در داخل پرزهای چشائی تجمع یافته اند به طور متوسط تقریبا 360 عدد است که از این تعداد حدود 54% در سقف دهان ، 42% در کف دهان و فقط 4% در زبان قرار دارند پرزهای چشائی پخش شده در قسمتهای مختلف دهان با غذا تماس پیدا کرده و پرنده را قادر می سازند که تفاوت بین مواد غذایی را تشخیص دهد اگر چه پرندگان تعداد پرز چشائی بسیار کمتری از پستانداران دارند ولی قادرند مزه غذا و تغییر در مزه را احساس کنند .

کیفیت مرغ گوشتی

کیفیت مرغ گوشتی مسئله‌ای پیچیده و در برگیرنده جوانب مختلف است. به عنوان مثال شکل بدن، بازدهی گوشت سینه و کیفیت گوشت از جنبه‌های مهم موثر در کیفیت مرغ گوشتی هستند. با وجود عوامل تنظیم کننده متعددی که برای دستیابی به این کیفیت وجود دارند، تغذیه به ویژه تاثیر متقابل تغذیه و سایر عوامل محیطی و ژنتیکی نقش مهمی در این میان ایفا می‌کنند.

سه مثال برای تصویر کردن راههای مختلف اصلاح یا کنترل کیفیت مرغ گوشتی آورده شده است. این سه مثال نکات زیر را در بر می‌گیرند:
1. تاثیر متقابل اسیدهای آمینه جیره غذایی و ژنوتیپ
2. چربیهای تغذیه‌ای و ترکیب اسید‌های چرب در مرغ
3. تغذیه اولیه جوجه‌های تازه از تخم در آمده

1. تاثیر متقابل اسید‌های امینه تکمیلی جیره غذایی و ژنوتیپ

اسید‌های آمینه از شاخص‌های عمده اجزای گوشت مرغ می‌باشد، به نحوی که چربی شکم و بازدهی گوشت سینه تحت تاثیر سطح این مواد در خون قرار می‌گیرد. از میان اسید‌های آمینه، لیزین با تاثیرات ویژه برروی ترکیب لاشه شناخته شده است. کمبود لیزین منجر به تحلیل بیشتر عضلات سینه در مقایسه با سایر عضلات بدن می‌شود.

نتایج مقدماتی در تحقیقات نشان داده‌اند که کمبود لیزین همچنین بر با کاهش PH و قابلیت نگهداری آب بر کیفیت عضلات سینه تاثیر سو می‌گذارد. ترکیب بدن مرغ گوشتی را همچنین می‌توان توسط تکنیک‌های انتخاب ژنتیکی اصلاح نمود به نحوی که کارخانه‌های اجداد با اتخاب‌های ژنتیکی، ژنوتیپ‌هایی تجاری ایجاد کرده‌اند که در جهت افزایش بخشهای اصلی در لاشه همراه با بازدهی بیشترگوشت سینه و چاقی کم‌تر اصلاح شده‌اند.

حال سوال این است که چگونه پاسخ بدن به اسید آمینه تکمیلی تحت تاثیر انتخاب ژنتیکی قرار می‌گیرد. مقایسه بین نژادهای سبک و سنگین تاثیر متقابل ژنوتیپ و تغذیه را نشان می‌دهند. در واقع مرغهایی که از نظر ژنوتیپ سبک هستند بیش از مرغهای چاق به رژیم‌های حاوی پروتئین خام کمتر یا اسید آمینه ضروری کمتر حساسیت نشان می‌دهند .

همچنین استفاده از اسید‌های آمینه رژیم غذایی توسط ژنوتیپ لاغر بهتر انجام می‌گیرد. این مسئله توسط پژوهش‌های متعدد تایید شده است.

2. چربیهای غذایی و ترکیب اسیدهای چرب در مرغ

چربیها و روغنها در رژیم غذایی طیور در درجه اول به عنوان محتویات پر انرژی رژیم مطرح هستند. هر چند که اسید‌های چرب غذایی نقش مهمی در ترکیب اجزای لاشه مرغ گوشتی ایفا می‌نمایند. ترکیب شیمیایی چربیها و روغنها بسیار متغیر می‌باشند. روغنهای گیاهی دارای اسید چرب اشباع نشده بیشتری نسبت به چربی حیوانی می‌باشند.

به طور واضح نوع چربی اضافه شده به رژیم تاثیری عمیق برروی ترکیب اسید چرب در چربی شکم دارد. در واقع ترکیب اسید چرب در چربی شکم ارتباط نزدیکی با چربی‌های غذایی دارد.

همچنین به شیوه مشابهی محتوای اسید چرب در چربی عضلات منعکس کننده ترکیب چربی تغذیه‌ای می‌باشد. بنابراین امکان این مسئله وجود دارد که گوشت مرغ را با اسید‌های چرب خاص. مانند روغن ماهی، کلزا یا تخم کتان در رژیم تقویت نماییم. از نقطه نظر تغذیه‌ای این مسئله در تغذیه انسان هم جالب است که سری اسید‌های چرب ذکر شده اثر حفاظتی در مقابل بیماریهای قلبی-عروقی نظیر تصلب شرایین یا ایجاد لخته در عروق ( ترومبوز ) دارند. با این وجود تقویت و غنی سازی یاد شده منجر به ایجاد چربیهای مایع بیشتری می‌گردد که از نظر بصری و از نظر تکنولوژیک برای کیفیت گوشت مرغ مضر می‌باشند. از آنجایی که اسید‌های چرب اشباع نشده بخصوص اسید‌های چرب اشباع نشده به اکسید شدن بسیار حساس می‌باشند کیفیت حسی این محصول هم ممکن است تغییر نماید (بو و طعم). برای غلبه بر این مشکل می‌توان به رژیم غذایی مرغ ویتامین E اضافه نمود که یک ماده ضد اکسیده کننده (آنتی اکسیدان) است.

نکته قابل نتیجه گیری این که با این هدف که نیازهای کیفی گوشت مرغ برای کشتارگاهها و مصرف‌کنندگان برای کشتارگاه و مشتریان برآورده گردد می‌توان محتوای اسید چرب لاشه را در مرغها اصلاح نمود.

3. تغذیه اولیه در جوجه‌های تازه از تخم در آمده

مرغ گوشتی از لحاظ فیزیولوژیک در حال حاضر در زمان سریعتری به وزن کشتار می‌رسد و هفته اول پس از هچ سهم بزرگتری از کل دوره زندگی مرغ را تشکیل می‌دهد (20% ). در عمل فرایند‌های جوجه‌کشی و حمل جوجه با تاخیری 10 تا 60 ساعته در تغذیه جوجه همراه است. -هرچند که به نظر می‌رسد مواد غذایی موجود در باقیمانده زرده که در طی دوره جنینی استفاده نشده برای تامین غذا در طی دوره بی غذایی مفید باشد ولی این منبع سهم ناکافی در نیاز‌های تغذیه‌ای برای نگهداری و رشد در جوجه‌های گوشتی دارد.

در یک برررسی تحقیقی بر روی جوج‌هایی که با تاخیر 48 ساعته در تغذیه مواجه بوده‌اند، مشخص شد که رشد کلی بدن جوجه‌ها تا زمان شروع تغذیه با تاخیر همراه بود و وزن بدن در 6 روزگی 25% کمتر از جوجه‌هایی بود که تغذیه اولیه در آنها شروع شده بود.

به علاوه تاخیر در شروع تغذیه در روزهای اول زندگی در رشد عضلانی به ویژه در عضلات سینه تاثیر می‌گذارد به نحوی که وزن عضله سینه در جوجه‌هایی که 48 ساعت اول پس از هچ با گرسنگی مواجه‌ بوده‌اند در 4 روزگی به 50% وزن مطلوب می‌رسد.
تغذیه زودرس جوجه‌های تازه از تخم درآمده توجه زیادی را در دهه گذشته به خود جلب کرده است. شروع تغذیه پس از دوره بی‌غذایی به برای جبران عقب ماندگی وزن‌گیری در وزن بدن یا وزن عضلات سینه کافی نیست و به تمهیدات بیشتری برای جبران این عقب‌ماندگی نیاز است.

گرسنگی در زمان بحرانی رشد جوجه‌ها ممکن است اثرات دراز مدت در کارایی و تشکیل گوشت داشته باشد به همین علت تغذیه زودرس پس از درآمدن جوجه‌ها برای کاهش این سوء ‌اثرات توصیه می‌شود (برای مثال اضافه کردن غذا به جعبه‌های حمل جوجه).

همچنین تغذیه زودرس ممکن است پس از دوره گرسنگی بر روی عوامل محیطی و تغذیه‌ای که در رشد جوجه‌ها موثر هستند نقش داشته باشد. تلاش بر این است که رژیم‌هایی فراهم شود که بتواند به شکل جزیی یا کلی بر نتایج تاخیر تغذیه تاخیری غلبه نماید و به همین علت درک عواقب زودرس و تاخیری در رشد عضلات و متابولیسم بدن مرغ ضروری می‌باشد.

مواردی که مطرح گردیدند بایستی برای کل دوره تولید تصمیم داده شود. هدف با تحول جاری در اولویت‌های پرورش مرغ گوشتی تولید مرغهای سنگین‌تر با میزان رشد سریعتر نیست - که منجر به ایجاد مرغهایی با میزان چربی بالا و مشکلات متابولیک و اختلالات پا ناشی از آن می‌شود - بلکه هدف کنترل رشد عضلانی و وزن بدن ( به خصوص در عضلات سینه ) در کل دوره زندگی مرغهای گوشتی است. بنابراین بایستی با اتخاذ استراتژی‌های تغذیه‌ای تغذیه مرغها به حد مطلوب برسد. یک رویکرد که در این مقاله نیز به آن اشاره شده است تنظیم کوتاه و میان مدت گردش کار پروتئین و جایگزین آن در بدن است.

 

 

 

ضد عفونی سالن ها و محوطه مرغداری

تعریف ضدعفونی

هر جسمی‌كه بتواند از رشد و نمو میكروب‌ها و سایر عوامل بیماریزا (ویروس‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها تك یاخته‌ای) در داخل یا در روی سطح بدن و محیط زندگی جلوگیری بعمل آورد ماده ضدعفونی كننده نامیده می‌شود.

نکات حائز اهمیت در انتخاب مواد ضد عفونی

اثر کشنده مواد ضد عفونی برای عوامل بیماریزای گوناگون از قبیل باکتریها, ویروس ها, قارچها و تک یاخته متفاوت بوده و بستگی به ترکیب شیمیایی ماده ضد عفونی و ساختار میکروارگانیسم دارد. به هنگام تهیه مواد ضد عفونی نکاتی از قبیل قیمت, طیف اثر, میزان فعالیت در حضور مواد آلی, سمیت, ماندگاری, اثر خورندگی, حلالیت, زمان و دمای اثر گذاری را در انتخاب خود لحاظ نمایید.

اهمیت نسبی این ویژگیها بستگی به وضعیت و شرایط مورد استفاده دارد اما طیف اثر و میزان سمیت از فاکتورهای بسیار مهم در انتخاب مواد ضد عفونی هستند .به یاد داشته باشید هیچ ماده ضد عفونی بلافاصله عمل نمی کند و تمامی این مواد جهت بر جای گذاشتن تاثیر لازم نیاز به مقادیر مشخص و زمان لازم دارند .دما و غلظت مواد ضدعفونی در میزان نابودی میکروارگانیسم ها موثر هستند .استفاده از غلظت توصیه شده ماده ضد عفونی بسیار مهم بوده و همچنین ثابت شده است با افزایش دما تاثیر مواد ضد عفونی افزایش می یابد .

تمامی مواد ضد عفونی در حضور مواد آلی اثر خود را به میزان زیادی از دست میدهند و این امر به این معنی است نباید سطوح کثیف را ضد عفونی نمود.مواد آلی از طریق ایجاد پوشش در اطراف عوامل بیماریزا و جلو گیری از تماس ماده ضد عفونی, تشکیل پیوند های شیمیایی با مواد ضد عفونی و غیر فعال کردن آنها علیه میکروب و یا انجام واکنش شیمیایی و خنثی کردن ماده ضد عفونی ,موجب کم اثر شدن یا بی اثر شدن مواد ضد عفونی می شوند .بنا براین مجددا یادآوری می شود پاکسازی سالن مرغداری پیش از استفاده از عوامل ضد عفونی یک اصل ضروری است .

خصوصیات مواد ضدعفونی

تمام مواد ضدعفونی كننده كه در مرغداری استفاده می‌شود باید دارای شرایط ذیل باشد :

• ضدعفونی كننده قوی باشد.
• به راحتی قابل دسترس بوده و خیلی گران نباشد.
• بوی زننده نداشته باشد.
• باعث زنگ زدن و از بین رفتن وسایل نشود.
• برای انسان و حیوانات سمی‌نباشد.
• درحضور مواد ناچیز آلی مؤثر باشد.
• قابلیت نفوذ در مواد و شكاف‌ها را داشته باشد.

بخاطر داشته باشیم كه مواد ضدعفونی كننده برای تمیز كردن استفاده نمی‌شود بلكه میكروارگانیسم‌ها را از بین می‌برد. لذا زمانی موثر خواهد بود كه سطحی كه در آن بكار می‌روند كاملاً تمیز باشد.

انواع مواد ضدعفونی كننده

موادی كه برای ضدعفونی در پرورش طیور بكار می‌رود، معمولاً به سه دسته تقسیم می‌شوند:

• ضدعفونی كننده‌های طبیعی
• ضدعفونی‌كننده‌های فیزیكی
• ضدعفونی كننده‌های شیمیایی

1 - ضدعفونی‌كننده‌های طبیعی: مانند نور آفتاب، میكروب‌ها در برابر نور آفتاب بخصوص نور مستقیم آن به مقدار زیاد فعالیت خود را ازدست می‌دهند، در بین انوار مختلف اشعه خورشید اشعه ماوراء بنفش سبب كشتن میكروب‌ها و باكتری‌ها می‌گردد. از این رو آفتاب ارزانترین وسهل الوصول ترین و شاید بهترین ماده ضدعفونی كننده باشد. یكی دیگر از ضدعفونی كننده‌های طبیعی سرما و برودت می‌باشد. البته سرما و برودت اثر ضدعفونی و معدم كنندگی قوی برای میكروب‌ها نمی‌باشد بلكه فقط رشد و نمو آنها را به تعویق می‌اندازد و در نتیجه جهت نگهداری گوشت و تخم مرغ در سردخانه‌ها استفاده می‌گردد.

2 - ضدعفونی كننده‌های فیزیكی: بهترین ضدعفونی كننده فیزیكی حرارت می‌باشد كه از آن می‌توان به دو صورت خشك و مرطوب استفاده كرد. از حرارت خشك به صورت شعله دادن بوسیله شعله افكن استفاده و كف، دیوار سالن را ضدعفونی می‌كنند. با این روش می‌توان میكروب‌های بیماریزا و تخم انگل‌ها را به خوبی از بین برد. یكی دیگر از ضدعفونی كننده‌های فیزیكی حرارت مرطوب می‌باشد. بخارآب جوش بهترین ماده ضدعفونی كننده به شمار می‌رود. حرارت آب جوش معمولاً بیش از 100 درجه است و در این حرارت كمتر میكروب یا انگلی تاب مقاومت دارد. از آب جوش برای ضدعفونی لانه و وسایل جوجه كشی و قفس و آبخوری و دانخوری استفاده می‌شود.

3 - مواد ضدعفونی كننده شیمیایی: كه این مواد خود به چند دسته تقسیم می‌شوند و جز یكی از تركیبات می‌باشند كه عبارتند از فرمالدئید، تركیبات چهارتائی آمونیوم، مواد فنلی، مواد یدی و كلریدی

تاثیر این مواد تابع عوامل مختلف است كه بطور خلاصه عبارتند از:

1 - غلظت خود مواد:

خاصیت ضدعفونی كننده هرماده با درجه غلظت آن كم یا زیاد می‌شود. معمولاً محلول‌ها بی‌اثر یا كم اثرتر می‌باشند، بنابراین بهتر است توصیه كارخانه سازنده رعایت شود.

2 - حرارت:

معمولاً افزایش حرارت سبب افزایش اثر ماده ضدعفونی كننده می‌باشد. از اینرو تؤام كردن حرارت و مواد ضدعفونی اثر بهتری خواهد داشت.

3 - مدت مجاورت ماده ضدعفونی كننده با محیط آلوده:

هرچقدر ماده ضدعفونی روی سطح آلوده بیشتر باشد اثر بهتری خواهد داشت كمتر ماده ضدعفونی وجود دارد كه بلافاصله میكروب را از بین ببرد.

4 - میزان آلودگی محیط:

اثر مواد ضدعفونی در محیطی كه زیاد آلوده و كثیف باشد كمتر می‌باشد. از این جهت قبل از استفاده باید میزان آلودگی و كثافات لانه را به حداقل رسانید.

 

خصوصیات انواع ضدعفونی کننده ها :

الکل ها :

این دسته از ضدعفونی کننده ها ، شامل موادی مانند :

Isopropyl و یا Ethyl Alcohol میباشند .

خصوصیات عمومی این دسته از ضدعفونی کننده ها عبارتند از :

& از دسته میکروب کشهای وسیع الطیف میباشد .

& سبب پوسیدگی مجاری و سطوح ضدعفونی شده نمی شود .

& قابل اشتعال می باشد .

& در حضور مواد ارگانیک ، فعالیت محدودی دارند .

& بدلیل تبخیر بالا ، پس مانده کمی دارند .

& برای استفاده عمومی در هچری مقرون به صرفه نیست ( قیمت بسیار بالا ) .

& برای ضدعفونی وسایل و یا سایر اشیاء کوچک بسیار مناسب است .

& در جهت تاثیرگذاری ، بایستی با غلظت 70 تا 95 درصد استفاده شوند .

 

هالوژن ها :

این دسته از ضدعفونی کننده ها ، شامل موادی مانند :

Iodines و یا Hypocholorites میباشند .

خصوصیات عمومی این دسته از ضدعفونی کننده ها عبارتند از :

& از دسته میکروب کشهای وسیع الطیف میباشد .

& در برخی از موارد سبب پوسیدگی شده اند .

& در حضور مواد ارگانیک ، فعالیت محدودی دارند .

& پس مانده های این دسته از مواد فعالیت ناچیزی دارند .

& به میزان بسیار اندکی خاصیت سمی بودن را دارا میباشند .

& برای ضدعفونی وسایل کوچک ، میتوان از غلظت کمی از ایندسته مواد استفاده کرد .

& این دسته از ضدعفونی کننده ها قیمت پائینی دارند ، اما بایستی در مقادیر بالا استفاده شوند .

 

ترکیبات چهارتایی آمونیوم :

& از دسته میکروب کشهایی هستند که وسیع الطیف نیستند .

& این دسته از مواد ضدعفونی کننده ، بر علیه باکتری های گیاهان ، قارچ ها و ویروسها موثر هستند می باشند .

& به میزان بسیار اندکی خاصیت سمی بودن را دارا میباشند .

& فعالیت پس مانده های این ترکیبات ، با پاکسازی مجدد به حداقل می رسد .

& این دسته ترکیبات در حضور مواد صابونی ، ضدعفونی کننده ها و آب های سخت اثر بخشی محدودی دارند .

& این مواد تحریک کنندگی کمی دارند .

& در حضور مواد ارگانیک تاثیر پذیری کمی دارند .

& ضدعفونی کننده های مناسبی در جهت استفاده در سطوح تمیز می باشند .

& قیمت پائینی دارند .

 

فنولیک ها ( منفرد و یا چندگانه ) :

& از دسته میکروب کشهای وسیع الطیف میباشد .

& به میزان بسیار اندکی خاصیت سمی بودن را دارا میباشند .

& این دسته از ضدعفونی کننده ها در حضور مواد ارگانیک نیز ، تاثیر پذیری بالایی دارند .

& تاثیر پس مانده های این ترکیبات نیز مفید است .

& قیمت آنها نیز متوسط تا پائین میباشد .

 

Coal Tar Distillates :

این دسته از ضدعفونی کننده ها ، شامل موادی مانند :

اسید سیتریک و Cresol می باشند .

& از دسته میکروب کشهای وسیع الطیف میباشد .

& در غلظت های بالا ، میتواند سمی باشد .

& فعالیت پس مانده های این ترکیبات بسیار بالاست .

& فعالیت این دسته از ترکیبات در حضور مواد ارگانیک نیز ، بسیار خوب است .

& بدلیل انتشار گازهای سمی ، استفاده از این ترکیبات در نزدیکی تخم مرغ ها و یا جوجه ها مناسب نمی باشد .

& این دسته از ترکیبات ، نسبتا گران میباشند .

 

آلدهیدها :

این دسته از ضدعفونی کننده ها ، شامل موادی مانند :

Glutaral Dehyde می باشند .

& از دسته میکروب کشهای وسیع الطیف میباشد .

& به میزان بسیار اندکی خاصیت سمی بودن را دارا میباشند .

& این دسته از ترکیبات ، نسبتا گران میباشند .

& فعالیت پس مانده های آن نیز به حدی کم میباشد که اهمیتی ندارند .

 

ضدعفونی کننده های Oxidizing :

این دسته از ضدعفونی کننده ها ، شامل موادی مانند :

پراکسید هیدروژن و پرمنگنات پتاسیم می باشند .

& از دسته میکروب کشهای نسبتا وسیع الطیف میباشد .

& این دسته از ضدعفونی کننده ها در حضور مواد ارگانیک کاملا موثر هستند .

& به میزان کمی سمی می باشند .

& این ضدعفونی کننده ها موادی عالی برای عملیات پاکسازی میباشند .

& فعالیت پس مانده های این مواد بسیار کم است .

& موادی نسبتا گران میباشند .

 

 

▪ ضدعفونی کننده ها زمانیکه در دز مناسب رقیق شده باشند در سطح تمیز باکتریها و ویروسها را می کشند.

▪ همیشه از دستورالعمل کارخانجات سازنده پاک کننده ها ، ضدعفونی کننده ها و دود دهنده ها استفاده شود.

▪ همیشه از میزان سلامتی و ایمنی منطقه پیروی شود.

▪ یک تمیز کردن موفقت آمیز ۹۹% تلاش فیزیکی و ۱% شیمیایی است.

 

 هیچ کاری غیر ممکن نیست . . . 

آماده سازی سالن مرغداری

پاک سازی و ضد عفونی سالن به طوری که تمامی عوامل بالقوه بیماری زا برای انسان و پرنده ، حذف شده تعداد باکتری ، ویروس ، انگل و حشرات باقی مانده آن قدر کاهش یابند که تاثیر آنها برروی سلامت آسایش و عملکرد گله بعدی به حداقل برسد .

نقش طراحی سالن های مرغداری در آماده سازی :

طراحی سالن و تجهیزات مرغداری باید به گونه ای باشد که بتوان به آسانی و به نحو موثر آنها را تمیز کرد سالن های پرورش باید دارای کف بتونی ، سقف ودیوارهای قابل شستشو و کانال های تهویه قابل دسترس بوده فاقد ستون و مهارهای افقی باشند پاک سازی و ضد عفونی کف های خاکی غیرممکن است وجود یک سطح بتونی یا شنی در اطراف سالن های مرغداری به عرض 1 تا 3 متر از ورود جوندگان به داخل سالن ممانعت کرده در عین حال محلی را برای شستشو و چیدن تجهیزات خارج شده از سالن فراهم می اورد .

برنامه ریزی :

برای پاک سازی موفق لازم است که همه عملیات به موقع انجام گیرد بهترین فرصت برای تعمیر و نگهداری معمول مزرعه درزمان پاک سازی به وجود خواهد آمد وضروری است که در برنامه گنجانده شود برای این که تمامی وظایف با موفقیت اجرا شود لازم است یک برنامه مفصل با جزئیات ، تاریخ ، دفعات ، کارگر و تجهیزات مورد نیاز قبل از تخلیه مزرعه ، تدوین شود .

مراحل آماده سازی سالن های پرورش طیور :

پرورش صنعتی طیور به طور متراکم، باعث شده بیماری‌های مسری از راه های مختلف در داخل یک مزرعه و همچنین به مزارع همجوار، در طول دوره‌های مختلف پرورش انتقال یابند. برای مقابله با این مشکل امروزه بحث ایمنی زیستی یا Biosecurity اهمیت فراوانی یافته و براساس سیستم‌های مدون و تا حدی تغییر‌ناپذیر، لازم‌الاجرا به نظر می‌رسند.

عفونت و بیماری همیشه یکی از معضلات مهم در صنعت مرغداری بوده است خوشبختانه آلودگیهای میکروبی را می توان با رعایت اصول پیشگیری و کاربرد معیارهای مدیریتی کنترل نمود .بطور معمول ضد عفونی(Disinfection)به مفهوم نابودی عوامل بیماریزا در محیط است در صورتیکه بهسازی (Sanitation)کیفیت پاکسازی محیط می باشد .

کاهش بار عوامل بیماریزا در محیط مرغداری موجب کاهش خطر بیماری می شود.مواد ضد عفونی عوامل شیمیایی هستند که می توانند به هنگام تماس موجب نابودی میکرو ارگانیسمها شوند.پاکسازی قبل از انجام عمل ضد عفونی موجب بهتر در معرض قرار گرفتن میکروبها در برابر مواد ضدعفونی شده و موجب نابودی سریعتر آنها می گردد.

شستشو و آماده‌سازی سالن‌های پرورش طیور در بین دو دوره جوجه‌ریزی بسیار مهم است و می‌تواند تا حد زیادی موجب کاهش بار آلودگی گردیده و از مشکلات بیماری‌ها بکاهد. اجرای برنامه آماده‌سازی بطور کامل و بدون چشم‌پوشی از بعضی مراحل آن، از ملزومات بهداشتی در واحدهای پرورش است.

پاکسازی :

۱. کلیه وسایل قابل انتقال را به بیرون از سالن منتقل کنیید.

۲. تمامی خوراک , بستر و کود باقی مانده از دوره قبلی را از سالن خارج نمایید.

۳. گرد و غبار و تمامی مواد باقی مانده در سالن با استفاده از جارو پاک کنیید .

۴. با استفاده از آب و مواد پاک کننده تمامی سطوح را شستشو نمایید در این مورد استفاده از اسپری فشار قوی می تواند مفید واقع شود .

۵. تمامی مواد پاک و باقی مانده مواد آلی را از سطوح مورد نظر آبکشی نمایید.

 

کنترل حشرات :

حشرات در انواع سوسک های بستر یکی از ناقلین بیماری محسوب می‌شوند که به دلیل وجود طیور در سالن، بصورت طبیعی در سطح بستر قابل رویت نیستند. به مجرد اینکه جوجه ها از سالن خارج شدند ، در زمانیکه سالن هنوز گرم است بعد از خروج آخرین مرغ از سالن و دستکاری کود، قبل از آن که این حشرات فرصت مهاجرت به اطراف را داشته باشند، باید به سرعت سطح بستر و دیواره‌های سالن، با یک ماده حشره‌کش، سمپاشی شود.

، بستر ، دستگاهها و تمامی سطوح با یک حشره کش رایج منطقه اسپری شوند.

حشرات یک عامل مهم انتقال بیماریها هستند و قبل از مهاجرت آنها بداخل بخشهای چوبی ساختمان و دیگر مواد باید از بین بروند.

برای بار دوم حشره کش باید قبل از دود دادن در محل استفاده شود.

خروج خوارک باقی مانده از دوره قبل از مرغداری :

خارج کردن خوراک های باقی مانده ی مرغ ها از دوره ی پرورش قبل و به خصوص خوراک های فاسد و کپک زده
خروج وسایل از سالن :

کلیه وسایل قابل انتقال مانند آبخوری‌‌ها ، سیستم‌های دانخوری و توزیع دان و ... باید از سالن خارج شده و در محلی با کف سیمانی قرار داده ‌شوند.

انتقال کود :

بسیاری از بیماری های طیور (ویروسی، باکتریایی، انگلی) از طریق مدفوع طیورِ مبتلا، منتقل می شوند. تجمع مدفوع و فضولات در سطح جایگاه های نگهداری و تماس با آن، یکی از راه های مهم انتقال بیماری است.

جلوگیری از شیوع بیماری از طریق جمع آوری مدفوع و فضولات و جلوگیری از پراکنده شدن آن در محیط، راه مناسبی است. توجه نکردن به روش صحیح جمع آوری و نگهداری کود نیز سبب بوجود آمدن محل مناسبی برای تکثیر و رشد و نمو حشرات، انگل ها و سایر عوامل بیماری زا گردیده و باعث بقاء و انتشار عامل بیماری می شود.

▪ پیش اسپری : قبل از انتقال هر چیزی از داخل سالن به خارج آن استفاده از یک اسپری کننده آب با فشار پائین در سرتاسر سالن و کف آن برای جلوگیری از گرد و غبار ضروری بنظر می رسد. ( قبل از انتقال کود)

▪ انتقال کود : قرار گرفتن تریلی ها یا کودکش ها داخل سالن برای انتقال کود به خارج سالن می باشد. در این حالت تریلی باید داخل سالن بعد از پر شدن با کود با یک چادر بطور کامل پوشیده شود. این کار برای جلوگیری از پخش آشغال به محیط اطراف می باشد. سعی شود در هوای بادی از تمیز کردن سالن خودداری گردد. در حین ترک سالن چرخهای وسیله کودکشی کاملا" تمیز شود.

▪ استقرار کود : کود باید حداقل به ۵/۱ کیلومتری یا یک مایلی سالن منتقل شده و به یکی از روشهای زیر مستقر گردد :

کود نباید در فارم انبار شود.

کود نباید روی زمین نزدیک فارم پخش شود.

گرد‌گیری و جارو‌کردن سالن :

بیشترین زمان در طی روند آماده‌سازی، در این مرحله صرف می‌شود. کف سالن از باقی‌مانده کود کاملاً جاروکشی می‌شود. کلیه قسمت‌های سالن از جمله وسایل غیر قابل انتقال که در سالن باقی ‌مانده است را، به طور کامل گردگیری کنید. وسایل غیرقابل شستشوی باقی‌مانده در سالن مانند؛ تابلوی برق و ... به صورت کامل گردگیری و با دستمالِ آغشته به ماده ضدعفونی تمیز شده و توسط کاور پوشانده شوند.

استفاده از برس برای پاک کردن غبار ، آشغال ، تار عنکبوت از محور هواکشها ، تیرهای ساختمان ، لبه ها و سنگهای دیواره صورت می گیرد.

انجام تعمیرات لازم در سالن :

در این مرحله کلیه تعمیرات ساختمانی مانند پر کردن درزها و ترک‌های سالن و نیز کنترل تجهیزات از جمله؛ موتور برق، سیستم توزیع برق و ... انجام می‌شود تا در طی مرحله ضدعفونی سالن، از ورود و خروج بی‌مورد افراد به داخل مزرعه اجتناب شود.

نکته مهم :

انواع متنوعی از پاک کننده های صنعتی موجود می باشد و درهنگام مصرف باید از دستورالعمل کارخانه سازنده آن تبعیت نمود

شستشو با مواد شوینده :

در این مرحله، از صابون مایع به نسبت «یک لیتر صابون در 100 لیتر آب» و یا «500 گرم پودر لباسشویی در 200 لیتر آب» استفاده می‌شود. مخلوط حاصل را با آب فشار ضعیف و ولرم، از سمت سقف به طرف کف سالن و از انتها به ابتدای سالن بطور کامل کف‌پاشی کنید. کف حاصل به مدت 30 دقیقه باقی‌ مانده و سپس به همان طریق و با آب فشار ضعیف آب‌کشی می‌شود. قبل از شروع مرحله بعد، صبر کنید تا سالن کاملاً خشک شود.

استفاده از یک شوینده یا پاک کننده ، برای انتقال باقیمانده ، کثافات و آشغال ها است. تمامی دستگاهها باید شسته شده و به قسمت سیمان شده خارج سالن منتقل شوند. در داخل سالن قسمت های زیر باید با ملاحظات ویژه تمیز گردند.

• ▪ محل نصب هواکش ها
• محورهای هواکش
• هواکش ها
• شبکه های نصب شده بر روی هواکش ها
• قسمت های بالای تیرها
• لبه ها
• لوله های آب

برای اطمینان از شستشوی کامل قسمت های خارج از دسترس ، کاربرد داربست های متحرک و لامپ های سیار پر نور توصیه می شود محوطه بیرون سالن نیز باید شستشو شده به محل های ذیل توجه بیشتری مبذول شود :

• هواده ها
• سیستم فاضلاب
• مسیرهای رفت و امد
• ناودان های آب
• آب راههای بتنی
• حوضچه های ضد عفونی ورودی سالن ها

تمامی جاهائیکه نمی تواند شسته شود مثل پلی تن ها و مقوا و …. . . باید معدوم گردد. در هنگام شستشو باید به جزئیات هم توجه شود بطوریکه بعد از شستشو نباید غبار ، آشغال و کثافات ، کود ودر سالن دیده شود.

سیستم آبخوری :

• تمامی مخازن و لوله ها از آب خالی شوند .
• لوله ها با آب تمیز شستشو گردند .
• مخازن اصلی برای حذف رسوب و لایه های نازک باکتری ، برس زده شوند آب حاصله به خارج از سالن هدایت شود .
• مخزن با آب تمیز پر شده یک ضد عفونی کننده مناسب آب به ان اضافه شود .
• آب محتوی محلول ضد عفونی کننده را به سمت لوله های آب جاری کنید و مطمن شوید که هیچ هوایی در لوله ها باقی نمانده است .
• مخزن اصلی را مجدد با یک محلول ضد عفونی کننده و با غلظت مناسب به سطح قبلی رسانده اجازه دهید که این محلول حداقل به مدت 4 ساعت در مخزن باقی بماند .
• مخزن راتخلیه و با اب پاکیزه شستشو کنید .
• قبل از رسیدن جوجه ها مخزن را با آب تمیز پر کنید .

سیستم های خنک کننده تبخیری و مه پاش را می توان با استفاده از ضد عفونی کننده های پلیمری بی گوانید ضدعفونی کرد کاربرد این ضدعفونی کننده در دوره تولید نیز مارا مطمئن خواهد کرد که اب حاوی حداقل باکتری بوده و انتشار باکتری ها را در سالن کم خواهد نمود .

سیستم دانخوری :

• کلیه تجهیزات دانخوری اعم از مخازن دان ، تراف ، زنجیر ودانخوری آویز را تخلیه ، شستشو و ضد عفونی کنید .
• سیلوها و لوله های رابط را خالی کرده تا حد امکان برس بزنید سپس آنها را کاملا تمیز کرده کلیه شکاف ها را مسدود کنید .
• در موقع گاز دادن اطمینان از رعایت مسایل ایمنی اجباری است برای تاثیر گاز فرمالدهید حرارت 21 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 65 درصد ضروری می باشد .

تعمیرات و نگهداری :

سالن تمیز و خالی فرصت مناسبی را برای تعمیر و نگهداری فراهم می آورد زمانی که سالن خالی باشد باید به مسایل زیر توجه شود :

• کف سالن را با استفاده از سیمان و بتون درزگیری کنید .
• ترک خوردگی ها و درزهای دیوارهای ساختمان را با استفاده از سیمان مسدود کنید .
• هرگونه خرابی در دیوارها یا پانل های سقف را برطرف کنید .
• در صورت نیاز نقاشی یا سفید کاری انجام دهید .
• از محکم بسته شدن درها مطمئن شوید .
• اطمینان از اینکه تمامی دربها محکم بسته می شوند.
• برای سالنهای با کف سیمان و خشک که امکان ضدعفونی وجود دارد ، کف باید دارای شیب باشد.
• مطمئن شوید که پرندگان وحشی نمی توانند از محل هواکش ویا هواده وارد سالن گردند .
• درها باید کاملا بسته شوند و هیچ گونه روزنه ای وجود نداشته باشد .
• مطمئن شوید که هیچ گونه نشتی درسیستم های دانخوری وجود ندارد غذای سهل الوصول ، جانوران موذی را جلب میکند .

کنترل جوندگان :

باید از ورود جوندگان و پرندگان بداخل سالن بشدت جلوگیری شود زیرا آنها بیماری را منتقل می کنند و خوراک را می خورند.
▪ تمامی دیوارها و سقف از لحاظ سوراخ بودن چک شوند و در صورت نیاز تعمیر گردند.
▪ همه درها بدون داشتن فاصله محکم بسته شوند.
▪ تمامی سیستم های خوراک برای نداشتن سوراخ چک شوند بعنوان اینکه خوراک در همه جا در دسترس باشد و در کف سالن ریخته نشده باشد تا ناخواسته برای حیوان جلب توجه نکند.

پاک سازی محوطه خارجی سالن :

تمیز کردن محوطه خارجی سالن ها نیز بسیار ضروری می باشد بهتر است که اطراف هر سالن مرغداری با محدوده 3متری از شن و یا بتون محاط شود درغیر اینصورت این محوطه باید :

• فاقد هرگونه پوشش گیاهی باشد .
• فاقد تجهیزات و ماشین آلات غیر قابل استفاده باشد .
• سطح هموار و یکنواختی داشته باشد .
• به خوبی زهکشی شده باشد به طوری که محلی برای جمع شدن آب های راکد نباشد .

همچنین نسبت به تمیز و ضد عفونی کردن مکان های زیر توجه خاصی مبذول شود :

• زیر هواده و هواکش های خروجی
• مسیرهای در دسترس ومورد استفاده
• اطراف درها

تمامی قسمت های بتونی باید همانند قسمت های داخلی سالن ها شستشو وضدعفونی گردند .

شعله‌گیری کل سالن و محوطه بیرون سالن :

در قسمت داخلی سالن، به طور کامل کف و دیواره سالن تا ارتفاع 5/1 متری توسط شعله‌افکن سوزانده می‌شود. در قسمت خارجی سالن نیز، تا فاصله 3 تا 5 متری، بطور کامل سوزانده شده و از پوشش گیاهی کاملاً پاکسازی شود.

ضدعفونی :

ضدعفونی نباید تا قبل از تکمیل پاک سازی و تعمیرات مرغداری انجام گیرد مواد ضد عفونی در حضور ضایعات و مواد آلی بی تاثیر خواهند بود برای ضدعفونی باید از مواد ضد عفونی کننده مجازی که دارای بیشترین تاثیر برعلیه عوامل باکتریایی و ویروسی بیماری زای طیور می باشند استفاده شود درتمامی موارد کاربرد ، می بایست از دستورات سازنده آنها پیروی شود .

از انواع ضدعفونی کننده‌های موجود در بازار، بر حسب وضعیت بیماری دردوره قبل و توصیه های دامپزشک مزرعه، بر مبنای طیف اثر، یکی را انتخاب و با نسبت تعیین شده محلول لازم را تهیه کنید. با آب فشار قوی از سمت سقف به کف و از انتها به ابتدای سالن شستشو کنید. قبل از شروع مرحله بعد، صبر کنید سالن کاملاً خشک شود.

نصب تجهیزات :

تجهیزات خارج شده از سالن را به طور جداگانه، ابتدا با مواد شوینده و سپس ضدعفونی کننده بشویید و اجازه دهید تا کاملاً خشک شود.

در این مرحله، وسایل مانند آبخوری‌های اتوماتیک که در مرحله اول در سالن نصب نمی‌شوند را، در محل تمیز و سرپوشیده نگهداری کرده و در زمـــان لازم، برای نصب در سالن، مجدداً ضدعفونی کنید و سپس به سالن انتقال دهید. دقت کنید ورود و خروج افراد به سالن در این مرحله تحت ضوابط بهداشتی بوده و موجب شکسته‌شدن قرنطینه سالن نشود.

ضد عفونی شیمیایی مرحله دوم :

یکی دیگر از انواع ضدعفونی کننده‌ها که از نظر ساختار شیمیایی متفاوت با ضدعفونی کننده مرحله اول می‌باشد را انتخاب و سالن و تجهیزات وارد شده به آن را مجدداً ضدعفونی کنید.

در این مرحله، کل محوطه مزرعه نیز ضدعفونی‌ و سم پاشی شده و بلافاصله بعد از پایان این مرحله، کل مزرعه وارد مرحله قرنطینه می‌شود.

تمیزی ناحیه بیرونی سالن از اهمیت برخوردار است. اطراف سالن پرورش باید حداقل به میزان ۳ متر با بتون محاصره شود.

تمامی مساحت سیمانی بیرون شسته شده و بخوبی داخل سالن ضدعفونی شود. ورود و خروج هر نوع وسیله نقلیه، کارکنان و سایر افراد و وسایل، تنها بعد از طی مراحل بهداشتی مجاز می‌باشد. قبل از شروع مرحله بعد، صبر کنید تا سالن کاملاً خشک شود.

گازدهی توسط گاز فرمالین :

در صورت مجاز بودن کاربرد فرمالین ، گازدهی با آن باید بلافاصله بعد از تکمیل ضدعفونی انجام گیرد سطوح سالن باید مرطوب شده و سالن تا 21 درجه سانتی گراد گرم شود . در درجه حرارت کمتر از 21 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی کمتر از 65 درصد گاز دادن بی تاثیر خواهد بود درها ، هواکش ها و پنجره ها باید به خوبی بسته و درزگیری شده باشند دستورالعمل کارخانه تولید کننده فرمالین در ارتباط با کاربرد این مواد باید رعایت گردد پس از گازدادن سالن باید به مدت 24 ساعت کاملا بسته باقی بماند و کسی حق ورود به آن را نداشته باشد لازم است سالن قبل از ورود افراد کاملا تهویه گردد .

آماده سازی بستر :

بستر باید در مقابل سرما و گرما عایق بوده و نرم باشد. پوشش بستر را که کاملاً از بهداشتی بودن آن مطمئن هستید انتخاب کنید. در صورتی که از پوشال استفاده می کنید آن را به صورت کاملاً خشک به داخل سالن انتقال دهید. لازم به یادآوری است؛ پوشال باید به ضخامت 3 تا 5 سانتی‌متر و بطور یکنواخت در کل سالن توزیع شود. یک بستر مناسب، باید قابلیت جذب رطوبت را داشته باشد و خود آن، عاری از رطوبت باشد، زیرا در غیر این صورت، باعث رشد قارچ می شود. طی دوران پرورش و نگهداری گله، رطوبت مناسب برای بستر 20 الی 25 درصد می باشد. وقتی رطوبت بستر از 25 درصد تجاوز بیشتر شود، علاوه بر افزایش احتمال شیوع کوکسیدیوز، باکتری هایی که قابلیت تجزیه اسید اوریک را دارند فعال شده، تخمیر مواد سریع تر صورت میگیرد و گاز آمونیاک بیشتری از بستر متصاعد میشود.

عملیات گازدهی سالن برای بار دوم به همراه تجهیزات و بستر:

گاز دادن برای حیوانات و انسان خطرناک است.قبل از شروع گازدهی، کلیه منافذ سالن را با دقت بپوشانید. پوششی را که در مرحله شستشو بر روی وسایل غیر قابل شستشو کشیده‌اید، بردارید. به خاطر داشته باشید، گاز‌فرمالین خاصیت نفوذ پذیری چندانی ندارد، بنابراین، دانخوری‌ها و آبخوری‌ها و ... را به طور کامل در سطح سالن توزیع کرده و از انباشت آن بر روی هم، جلوگیری کنید. برای هر 5/2 متر‌مکعب فضا، 20 گرم پرمنگنات و 40 میلی‌لیتر فرمالین در نظر بگیرید. در کل سالن، ظروف مناسب در نظر گرفته و ابتدا پرمنگنات را داخل آنها توزیع کنید. سپس از سمت انتهای سالن به سمت درب خروج فرمالین را به پرمنگنات افزوده و سریعاً از سالن خارج شوید. (استفاده از ماسک ضدگاز و رعایت کلیه جوانب ایمنی در این مرحله الزامی است). گاز، حاصل حداقل 48 ساعت داخل سالن بماند و حداقل 48 ساعت قبل از ورود جوجه بطور کامل از سالن تخلیه شود. برای عملکرد مناسب گاز فرمالین، باید دمای سالن 20 درجه سانتی‌گراد و رطوبت آن 65 درصد باشد. بنابراین، قبل از شروع این مرحله، نسبت به تعدیل دما و رطوبت داخل سالن اقدام کنید.

همه جا باید قبل از قرارگرفتن جوجه ها در داخل سالن خشک باشد. سیستمهای تهویه باید ۷۲ ساعت قبل از جوجه ریزی روشن شوند.

رعایت فاصله زمانی بین دوره های پرورش :

فاصله زمانی دو دوره پرورشی برای تأمین امنیت زیستی مؤثر، 20 روز تعیین می شود. کمتر یا بیشتر بودن این فاصله زمانی، با توجه به دستورالعمل های سازمان دامپزشکی و با صلاحدید شبکه دامپزشکی و دریافت مجوز جوجه ریزی باید در نظر گرفته شود.
نگهداری سالن تمیز :
زمانیکه جوجه ها در سالن قرار دارند باید بیشترین توجهات را جهت بیشترین سوددهی ممکن مبذول داشت.
▪ فقط در صورت نیاز بازدید کننده و وسایل نقلیه وارد شوند.
▪ تمامی بازدید کننده ها باید به شدت روشهای بهداشتی را رعایت کنند.
▪ تهیه لباس بهداشتی مناسب برای کارمندان و بازدیدکننده ها الزامی است.
▪ تهیه و استفاده از تشتک و صابون ضد عفونی
▪ غوطه ور کردن پاها : جلوی هر در ورودی یک تشتک آب و داخل سالن یک تشتک حاوی ماده ضدعفونی کننده لازم است.
▪ ماده ضدعفونی کننده در غوطه ور کردن پاها باید متناوبا" در روزهای مختلف یا طبق دستورالعمل ها تغییر یابد.

 

هیچ کاری غیر ممکن نیست . . .  

 

خداوند فقط یکبار به شما فرصت زندگی داده است .

از این فرصت یکباره برای رسیدن به زندگی دلخواه و رسیدن به رویاهایتان به درستی استفاده کنید .

این یک فرصت را از دست ندهید تا در آینده با ای کاش این کار را کرده بودم زندگی نکنید .

ای کاش این فرصت را نادیده نگرفته بودم .

ای کاش این کار را انجام داده بودم .

ای کاش به اینجا رفته بودم .

ای کاش این کتاب را خوانده بودم .

ای کاش این آموزش را دیده بودم .

ای کاش از فرصت هایی که داشتم استفاده بهتری کرده بودم .

ای کاش تنبلی نکرده بودم .

ای کاش با افراد موفق دوست شده بودم . 

ای کاش در انتخاب های خود دقت بیشتری داشتم . 

ای کاش . . .

ای کاش . . .

 

افراد بالا از فقر به ثروت زیاد رسیده اند . 

 

همه چیز ممکن است و قادر هستیم که به آنها دست پیدا کنیم 

 

هیچ کاری غیر ممکن نیست فقط شروع کنید . . .  

 

 

 

 

بعضی ها فقط تو فکر ثروت هستند ولی آنهایی که موفق می شوند برای رسیدن به ثروت شروع به حرکت می کنند و تلاش می کنند .

انتخاب فقط به شما بستگی دارد . . . 

 

 

 

پد کولینگ سالن های مرغداری

پدهاي خنك كننده در مرغداری :

براي ايجاد كمترين استرس گرمايي ، خنك سازي موثر و خنك سازي بهينه؛ مهم است. مرغدارها باید از اتلاف طيور, که از استرس گرمايي حاصل می شود جلوگيري كنند .

دمای هوای مطلوب برای مرغهای بالغ بین ْ 28-17 درجه سانتی گراد متفاوت است و ما می توانیم تولید مطلوبی را در گوشت و تخم مرغ در این محدوده دمایی به دست آوریم .

دمای بدن یک مرغ بالغ 7/41 – 6/40 درجه سانتی گراد است و محدوده طبیعی دما ْ 28-20 درجه سانتی گراد است که به مرغ ها این اجازه را می دهند که دمای بدنشان را حفظ کنند .

ترکیب دمای بالا و رطوبت زیاد یک مشکل است زیرا در این شرایط تنفس تند به خنک شدن آنها کمک نمی کند و افزایش دمای بالای 28 درجه سانتی گراد نشانه های زیر گرم دمای هوا در مرغداریها باید کاهش یابد چون مرغها غدد تعریق ندارند ، پس از خوردن دمای بدن آنها افزایش می یابد . در نتیجه تغذیه شان در هوای گرم کاهش می یابد و در نتیجه وزن آنها کم خواهد شد .

مرغها تنفس تند را در دمای ْ 30 درجه سانتی گراد شروع می کنند ، تنفس تند به پراکندگی گرما کمک می کند.
عوارض دمای بالا :

بیماریهای تنفسی

کمبود اکترویت ها و ویتامین ها
نقص ایمنی که منجر به تجدید نظر برنامه واکسیناسیون می شود .
ارزیابی دقیق مرگ و میر پرندگان مشکل است اما دمای بالا منجربه فاجعه اقتصادی می شود.
استفاده از سیستم خنک کننده پد سلولزی به همراه فن (هواکش صنعتی) رایج ترین روش سرمایش در سالن های مرغداری است. از آنجا که این روش زیرمجموعه سرمایشی تبخیری قرار می گیرد پس استفاده از آن در مناطق خشک و کوهستانی بیشتر توصیه می شود.

در این روش تنها ورودی هوای سالن باید دریچه هایی در انتهای سالن باشد که با قاب های پد دار پوشیده شده باشند. هواکش ها نیز باید در وجه مقابل نصب شده باشند.

هواکش ها با تخلیه هوای داخل سالن سبب ایجاد فشار منفی داخل سالن می شوند و تنها راه جبران این فشار تزریق هوا از محیط بیرون سالن است. از آن جا که ورودی های هوا با پد سلولزی مرطوب پوشانده شده اند هوای ورودی باید از منافذ پد ها عبور کند و در تماس با رطوبت موجود در الیاف پد گرمای خود را از دست می دهد و هوایی با درجه حرارت پایین تر از محیط بیرون وارد سالن می شود.

یک سیستم پد سلولوزی(پد کولینگ) شامل موارد زیر می باشد:

1:پد سلولوزی(بلوک پد سلولوزی)

بلوک های پد سلولوزی دارای عرض 60 سانتیمترمی باشند؛ و در طول های 1 متری,1.5 متری ,1.8 متری و 2 متری به فروش میرسند.ضخامت بلوک ها برای مرغداری ها به صورت معمول 10 سانتیمتر و برای گلخانه ها 15 سانتیمتر در نظر گرفته میشوند.

2:فریم اصلی یا قاب اصلی سیستم پد سلولوزی یا سیستم پد کولینگ

قاب سیستم پدکولینگ یا سیستم پد سلولوزی در سه حالت موجود میباشد:

الف) فریم پد سلولوزی یا قاب پد کولینگ آلومینیومی

ب) فریم پد سلولوزی یا قاب پد کولینگ گالوانیزه

ج) فریم پد سلولوزی یا قاب پد کولینگ با لوله پی وی سی مخصوص

3:مخزن ذخیره آب یا برگشت آب سیستم پد سلولوزی یا سیستم پد کولینگ

مخزن ها معمولا به دو صورت ثابت و قابل حمل در نظر گرفته میشوند.مخزن ثابت در زمین حفر شده و با مواد مخصوص آببندی میشود.مخزن های متحرک با توجه به طول سیستم پدکولینگ یا سیستم پد سلولوزی در ظرفیت های مختلف انتخاب میشوند.

این سیستم ها شامل سه نوع می باشد:

1:سیستم پدکولینگ با مخزن سرخود - لوله پلی اتیلن(سیستم مدار بسته)

2:سیستم پد کولینگ با مخزن جداگانه از جنس گالوانیزه

3:سیستم پد کولینگ با مخزن جداگانه از جنس آلمینیوم

مزایا سیستم پد سلولوزی یا سیستم پد کولینگ:

سیستم پد سلولزی یا سیستم پو کولینگ بازده بسیار بالایی از موارد مشابه خود دارد

سیستم پد سلولزی یا سیستم پو کولینگ موجب مصرف برق کمتر میشود

در سیستم پدکولینگ یا سیستم پد سلولوزی حمل قطرات آب اتفاق نمی افتد

عدم انتقال انواع قارچ در سیستم پدکولینگ یا سیستم پد سلولزی

تعمیر و نگهداری بسیار راحت سیستم پدکولینگ یا سیستم پد سلولوزی

 

هیچ کاری غیر ممکن نیست . . . 

هیچ کاری غیر ممکن نیست . . .  

 

تجهیزات مورد نیاز کارگران مرغداری

 

1.  لباس کار مناسب
2. دستکش مناسب
3. چکمه مناسب
4. ماسک تنفسی مناسب 
5. کلاه مناسب 
6. البسه مناسب 
7. . . . . . 

مقررات بهداشتی و کارگران در زمان ورود به مرغداری

 

1. برای هر کارگر باید دو دست لباس کار کامل شامل روپوش , شلوار , دستکش و چکمه و ماسک مخصوص دهان و بینی و کلاه و حوله تهیه و اختصاص داده شود .
2. البسه باید حداقل هفته ای یکبار شستشو و اتوکشی شود .
3. کارگران مزارع قبل از ورود به مزرعه باید لباس خود را تعویض نموده و از دوش استفاده کرده و سپس از روپوش و چکمه و کلاه کار استفاده نمایند.
4. قبل از ورود به سالن ،کف چکمه های خود را برس زده و سپس شستشو نمایید همزمان دستهای خود را با آب و صابون و مواد ضدعفونی کننده بشویند.

 

مقررات بهداشتی و مدیریتی اتاق رختکن و سرویس بهداشتی

 

1. باید در مدخل ورودی مرغداری اتاق تعویض لباس برای تمام اشخاصی که قصد ورودبه مرغداری را دارند وجود داشته باشد.
2. این قسمت از چهاربخش مهم تشکیل شده است که به ترتیب عبارتنداز:

• بخش کفش کن.
• بخش رختکن (کمد ها باید حاوی حوله،لباس زیر،شامپو و صابون باشند) .
• بخش دوش
• بخش پاک و پوشیدن لباس کار تمیز

1. پرسنل و بازدید کنندگان بهتراست قبل از ورود به دوش،تمامی لباسهای زیرخود را در آورده و قبل از ورود به دوش پای خود را در حوضچه ضدعفونی غوطه ورکنند.وحتما” داخل بینی و دهان و موهای سر را در زیر دوش شستشو و تمیز نمایید.
2. دوش های قسمت قرنطینه باید دو در باشند ، یعنی مسیر یک طرفه باشد.
3. کاشی های داخل محوطه دوش بایدسالم وتمیز باشد چون دراثر وجود کاشی های ترک دار و شکسته زمینه برای رشداجرام آماده می شود .
4. سطوح داخلی و خارجی اتاق رختکن و سرویس بهداشتی باید قابل شستوشو و ضدعفونی کردن باشد. لازم است برای دو بخش آلوده و پاک، جاروهای مجزا به کار برده شود واز یک ماده شوینده درآب استفاده گردد.داخل و بیرون کمدها و سقف آنها نیز بایستی به دقت با آب داغ پرفشارمخلوط با یک ماده شوینده ، شستشو شود.
5. تمیز نگهداشتن محل استحمام و شستشوی مرتب آن با آب داغ بسیار مهم است . لباس ها و چکمه های استفاده شده بایستی به خوبی شسته و ضدعفونی شوند . از روی هم قراردادن حوله ها در این مکان جدا”خودداری گردد.
6. برای نگهداری لباسهای کار داخل آشیانه که الزاما تمیز و ضدعفونی شده هستند باید از کمدهای مناسب استفاده نمود.

 

 هیچ کاری غیر ممکن نیست . . .  

هیچ کاری غیر ممکن نیست . . .  

 

 

تجهیزات ضد عفونی در مرغداری

انواع سمپاش برای کنترل مرغداری ها

انواع تجهیزات لازم برای کنترل و پرورش طیور در مزارع و مرغداری های مختلف که اکثر این تجهیزات باید در تمام مزارع پرورش وجود داشته باشد تا در کنترل های بهداشتی آنها مشکلی به وجود نیاید.

با استفاده از عمل ضدعفونی دقیق و صحیح در صنعت پرورش طیور می توان به آسانی و با حداقل هزینه از شیوع بیماری ها جلوگیری کرد. ممکن است ضدعفونی کننده ها طبیعی، فیزیکی و شیمیایی باشند که ما آن ها را از نظر اندازه و نیروی محرکه و نوع عملکردشان به دسته های متفاوتی تقسیم کرده ایم.

از سم پاش ها هنگام ورود خودروهای حامل دان و خودروهای دیگر و وسایل دیگری که باید وارد مرغداری شوند استفاده می شود . به طوری که هر گاه خودرویی که وارد مرغداری شود باید هنگام ورود از درب ورودی کاملا ضد عفونی شود ( چرخها و قسمت زیر ماشین ها و بدنه ماشین ها و تمامی قسمتهای بیرون ماشین ها باید ضد عفونی شوند و سپس اجازه ورود ماشین به داخل فارم داده شود ) .

برای سم پاشی محوطه مرغداری قبل از دوره پرورش و در صورت نیاز در حین دوره پرورش باید از سم پاش استفاده کرد .

سمپاش دستی

با این سمپاش ها به راحتی می توانید تمام حشرات کوچکی که در منزل، مزرعه ی طیور و روی گیاهان نشسته اند را نابود نمایید، یک سم پاش با توجه به نوعی که دارد می تواند شامل اجزایی چون؛ مخزن، لوله ها، پمپ ها، نازل ها، صافی ها، موتور، اتصالات و توربین باشد. این اجزا با توجه به نوع سمپاش می توانند متفاوت باشند و یا در برخی موارد در بدنه ی سمپاش ها اصلا وجود نداشته باشند.

مهم ترین قسمت سمپاش دستی مخزن و پمپ آن می باشد، جالب است بدانید سمی که در داخل سمپاش است توسط دست، پیستون پمپ را در داخل سیلندر به حرکت در می آورد و مقدار هوایی که داخل آن جمع شده با حرکت عقب و جلو، همچنین با فشاری که متحمل می شود، آن را به دو قسمت نامساوی تقسیم می کند که یک قسمت آن به مخزن وارد می شود و قسمت دیگر آن به وسیله ی روزنه ی موجود به بیرون پرتاب می شود.

همچنین سم پاش های دستی و شارژی برای مصارف در سطوح کوچک کاربرد دارند. برای باغ هایی که مساحت نسبتا زیادی دارند، باید از نوع پشتی و موتوری، فرغونی، هواپیمایی استفاده می شود.

 

انواع سمپاش پشتی

• سمپاش پشتی بدون موتور
• سمپاش پشت موتوری
• سمپاش پشت تراکتوری

 

سمپاش پشتی بدون موتور

به منظور سهولت کار و نیز افزایش بازده عملیات سمپاشی، به صورت دو بند ساخته و طراحی شده اند که به کمک همان بند ها کاربر به راحتی می تواند آن را بر پشت خود سوار کند تا عملیات سمپاشی را به نحو احسن انجام دهد و شامل دو نوع می باشد؛

 

۱- سمپاش پشتی با فشار متناوب:

سمی که در منبع این سمپاش قرار گرفته با فشار کوچکی که توسط فرد ایجاد می شود از مخزن خارج می گردد، توجه کنید که بسته به نوع سمپاش ممکن است منبع مورد نظر در داخل یا خارج از مخزن نصب شده باشد که البته هیچ فرقی در خروجی سم نخواهد داشت همچنین این سمپاش ها دارای همزنی هستند که کار متناوب نمودن فشار سم را برعهده گرفته است و با کمک اهرمی که دارد، می تواند از جمع شدن رسوب در کف مخزن یا دیواره های آن جلوگیری نماید. ضمن اینکه فردی که عملیات سمپاشی را انجام می دهد باید در طول مدت سمپاشی فقط تلمبه بزند تا میزان خروجی سم برای تمام نقاط مورد نظر به صورت یکنواخت ایجاد شود.

توجه داشته باشید که ظرفیت موجود در این نوع سمپاش ها ، معمولا به مقدار ده لیتر و در مواردی هم بیشتر تخمین زده شده است. همچنین نوع پمپی که در آنها به کار گرفته شده، از نوع پیستونی ساده و در مواردی هم دیافراگمی ست که می تواند به راحتی فشاری به اندازه ی 3 تا 4 اتمسفر را در خود جابجا کند و به بیرون از مخزن هدایت نماید.

 

۲- سمپاش پشتی با فشار دائم:

جالب است بدانید مخزنی که برای این نوع سمپاش ها طراحی شده است، از نوع استوانه ای می باشد که دارای جنسی از نوع فلز گالوانیزه یا پلاستیک های فشرده شده هستند و می توانند تا حد بالایی فشار موجود در مخزن را تحمل کنند.

قابل ذکر است، ظرفیتی که برای این سمپاش تخمین زده شده است مابین 10 تا 19 لیتر است که قادر است فشار سمپاش را كه در قسمت داخلی بالای مخزن تعبیه شده است، به وسيله ی يك پمپ پيستونی ساده ،دستی هم تامین کرد همچنین لوله ی باريكی که در داخل مخزن و در قسمت بالا یا پایین آن تعبيه شده، می تواند مايع سم را به وسيله ی فشاری كه از هوای بالا و در اثر حركت پيستون حاصل می شود را به صورت قطرات ریز به بیرون پرتاب نماید.

به یاد داشته باشید که این سمپاش ها فاقد همزن هستند بنابراین فردی که عملیات سمپاشی را انجام می دهد، باید مدام خم و راست شود تا مایع موجود در مخزن جابجا شده و به خوبی ترکیب شود تا در هنگام خروج سم مشکلی پیش نیاید.

همچنین این سمپاش ها دارای فشارسنجی هستند که می تواند به راحتی فشار موجود در داخل مخزن را به شما نشان دهد.

تفاوتی که در این نوع سمپاش ها نسبت به سایر سمپاش ها مشاهده می شود، قابلیت اتومایزر بودن آن می باشد یعنی در این سمپاش ها نیاز به وجود فشار بالا نیست و قطرات سم می توانند به راحتی در اثر برخورد با جریان شدید هوا به حرکت در بیایند و تبدیل به قطرات بسیار ریزی شوند.

این سمپاش ها مجهز به یک موتور بنزینی دو زمانه هستند که می تواند قدرتی به اندازه ی یک اسب بخار را داشته باشد و با اتصال به پمپ مولد هوا می تواند جریان شدیدی از هوا را ایجاد کند.

مخزنی که در این سم تعبیه شده از جنس پلاستیک شفاف است که می تواند تا حدود 30 لیتر سم را درون خود جابجا نماید.

همچنین این سمپاش ها برای خروجی محلول سم در خود دارای شلنگ شفافی هستند که قادر است به راحتی سم را به قسمت خروجی هوا هدایت نماید و توسط شیر فلکه ای که در سمپاش تعبیه شده، می توان، میزان خارج شدن سم را به راحتی کنترل کرد.

نکته ای که قابل اهمیت است، کنترل بالای کیفیت سمپاشی ست که به راحتی توسط فرد سمپاش با تغییر دور موتور و تنظیم شیر سمپاشی ایجاد می شود.

سمپاش پشت موتوری

 

سمپاش پشت تراکتوری

همانطور که از نامش پیداست، این سمپاش ها قابلیت این را دارند که به پشت تراکتور نصب شده و توسط یک شاسی هدایت شوند.جنس این سمپاش ها با توجه به نوع پمپ سمپاش، نوع موتور سمپاش و کیفیت مخازن باید از نوع فلز گالوانیزه یا ضد زنگ باشد البته در مواردی هم می توان از نوع پلاستیک با کیفیت فشرده هم برای ساخت آن استفاده کرد. این سمپاش صنعتی قادر است به خوبی مقدار محلول سم را در داخل مخزن محفوظ نگه دارد.

این سمپاش ها با ظرفیت بالایی که دارند می توانند تا گنجایش 500 لیتر محلول سم را توسط مخزن خود جابجا نمایند و در جهت مبارزه با آفات، بیماری ها و همچنین برای پاشیدن محلول های تقویتی از جمله کود مایع و سموم مختلف در کلیه باغات و مزارع به صورت مکانیزه مورد استفاده قرار می گیرند.

جالب است بدانید پمپ موجود در این سمپاش ها حرکت و توان خود را توسط pto (محور توان دهی) تامین می نمایند و قادر است فشاری به میزان 40 تا 50 اتمسفر را درون پمپ به حرکت درآورد.

نتیجه گیری

قبل از استفاده از محلول های سمی به نکات زیر هم توجه حاصل فرمایید:

۱- در هنگام کار با سمپاش استفاده تجهیزات ایمنی مناسب مانند دستکش، کلاه، ماسک، کفش کار و لباس یکسره ضد مواد شیمیایی ضروری است.

۲- در هوای طوفانی یا مادامی که باد به صورت مداوم می وزد ، نباید عملیات سمپاشی انجام شود. فراموش نکنید که سمپاشی در هنگام وزش باد، مخصوصاً اگر خلاف جهت باد باشد، باعث می‌شود تا ذرات سم بر روی سطوح یا اجسامی که باید سم پاشی شوند ننشیند و تمام زحمت و هزینه ی به کار گرفته شده کاملا بی‌اثر گردد. ضمن اینکه این کار می تواند برای فردی که عملیات سمپاشی را انجام می دهد خطرناک باشد چرا که وارد شدن قطره ای از سم به چشم، دهان و یا ... می تواند فرد را با مشکلات جدی تر روبرو سازد.

 

هیچ کاری غیر ممکن نیست . . .  

هیچ کاری غیر ممکن نیست . . .   

 

تاریخچه صنعت مرغداری در ایران

اولين قدم در توسعه مرغداري و دامپروري جديد در سال 1309 با تاسيس بنگاه دامپروري كشور برداشته شد. هدف از تاسيس اين بنگاه، ترويج دامپروري و مرغداري بصورت صحيح و تجارتي در كشور بوده است.

در سال 1314 – موسسه دامپروري حيدرآباد در كرج تشكيل گرديد و در مورد دامهاي بومي و اصيل خارجي فعاليت خود را آغاز كرد كه بعداٌ نيز تعدادي موسسات مشابه در نقاط مختلف ايران مانند خراسان و فارس و مازندران تاسيس شد.

قبل از سال 1320 تعدادي تخم مرغ جوجه كشي از نژادهاي اصيل اروپايي و آسيايي و همچنين تعداد معدودي جوجه يك روزه از كشور هاي خارج وارد ايران گرديدو همچنين تعدادي معدودي ماشين جوجه كشي دستي و نفتي مورد استفاده قرار گرفت و به موازات آن، مطالعاتي نيز در مورد نژادهاي بومي مرغ در ايران، از جمله نژاد مرندي در حيدرآباد كرج بعمل آمد، ولي متاسفانه به علت نداشتن برنامه و عدم وجود متخصصين و كارشناسان لازم و عدم علاقه مردم، اين فعاليت ها با موفقيت چنداني روبرو نگرديد.

در سال 1333- سازمان دامپروري كشور به كمك اصل چهار ترومن و كمك هاي فني آمريكا، تعداد 60000 جوجه از نژادهاي اصيل خارجي مانند نيو همشاير، ردايلندرد و پليموت روك وارد ايران نمود. اين جوجه ها بعداً توسط وزارت كشاورزي در بين روستاييان اطراف شهرها پخش شد. مقارن با اين عمل، در اثر بروز بيماري نيوكاسل كه براي اولين بار در ايران ظاهر شده بود، تلفات سنگيني بين جوجه هاي مزبور و همچنين گله هاي بومي وارد آمد و اين امر، لطمه شديدي به مرغداري بومي ايران و همچنين استقبال كشاورزان از نژادهاي اصيل خارجي وارد ساخت. ( متاسفانه از آن به بعد، بيماري نيوكاسل بطور وسيعي در ايران اشاعه يافت و ساليانه ميلياردها ريال ضرر و زيان به مرغداري ايران وارد شد) .

در سال 1334 – خوشبختانه كارشناسان مؤسسه رازي موفق به ساختن واكسن مؤثر بر عليه نيوكاسل گرديدند، بطوريكه در سالهاي بعد بيماري تا حد قابل توجهي مورد كنترل قرار گرفت و پس از يك توقف چند ساله در امر گسترش مرغداري جديد،در اثر وجود بازار مناسب و تقاضاي كافي براي فرآورده هاي طيور و همچنين وجود تخصص هاي لازم در داخل كشور تشكيلات دولتي و خصوصي دوباره شروع به فعاليت در اين زمينه نمودند.

در سالهاي 1339 و 1340 و 1341 – به ترتيب تعدا د 1327726 و 116321 و 1837180 عدد جوجه يكروزه كه اغلب از نژاد تخمي بودند، توسط بخش خصوصي و دولتي وارد ايران شد، معهذا هنوز توليدات طيور در شرايط تجارتي بسيار كم بود، به طوري كه در سال 1339 نسبت توليد در مرغداريهاي تجارني اطراف شهرها به كل توليد تخم مرغ 01/1 درصد بوده است.

در سال 1339 با تاسيس موسسه جوجه كشي نارمك متعلق به وزارت كشاورزي، صنعت مرغداري نوپاي ايران با ماشينهاي جوجه كشي بزرگ و همچنين تشكيلات تجارتي توليد جوجه يك روزه به مقياس وسيع آشنا گرديد، مؤسسه نارمك در تيرماه 1340 با ظرفيت 2296160 تخم مرغ مورد بهره برداري قرار گرفت و در سال 1348 ظرفيت آن به 11831040 تخم مرغ رسانده شد، اين امر، موجب تشويق و راهنمايي بخش خصوصي گرديد و بمرور، تشكيلات عظيم جوجه كشي و توليد جوجه يك روزه در اطراف شهرهاي بزرگ بوجود آمد. تخم مرغ جوجه كشي مورد احتياج ماشين هاي مزبور، ابتدا از خارج و از مزارع بزرگ خارجي، تامين مي شد، بطوري كه در سال 1340 بالغ 141050 و در سال 1341، 460470 تخم مرغ جوجه كشي از خارج وارد ايران گرديد.

از سال 1342 – وزارت كشاورزي و همچنين بخش خصوصي بجاي ورود تخم مرغ جوجه كشي كه اغلب مستلزم پرداخت مبالغ زيادي ارز و اشكالات ديگر بود، شروع به تهيه گله هاي مخصوص تهيه تخم مرغ جوجه كشي (breeding) و يا به اطلاح ( گله هاي مرغ مادر) نمود. اين گله ها كه از نژادهاي اصيل و خالص خارجي خريداري و در ايران پرورش داده مي شد و از آنها تخم مرغ جوجه كشي تهيه مي گرديد. با اين طريق به طور قابل ملاحظه اي، مملكت از ورود جوجه هاي يك روزه و يا تخم مرغ جوجه كشي بي نياز گرديد و كمك فراواني به گسترش پرورش طيور تجارتي در اطراف شهرهاي بزرگ مانند تهران، اصفهان، مشهد و شيراز و غيره نمود. به موازات اين فعاليتها، در زمينه هاي ديگر مانند تهيه كارخانجات مواد غذايي، دارو ها وسايل نگاهداري و غيره نيز پيشرفت چشمگيري حاصل شد.

در سالهاي 1350 تا 1354 – مجنمع هاي بزرگ مرغداري توسط بخش دولتي و خصوصي تاسيس و شروع به فعاليت و بهره برداري نمودند. از جمله در سال 1351 شركت ماكيدان با ظرفيت توليد 8 هزار تن تخم مرغ و 2400 تن گوشت مرغ و 2263000 تن خوراك مرغ و در سال 1353 مجتمع عظيم سيمرغ براي توليد گوشت مرغ، تخم مرغ و غذاي مرغ مجهز به تشكيلات مرغ مادر ، جوجه كشي و توليد جوجه يكروزه و تشكيلات كشتارگاه و سردخانه در تهران و اصفهان و كرمان و يزد و خراسان به صورت مجموعه اي زنجيره اي به فعاليت پرداخت، به طوري كه بصورت يكي از مؤسسات منحصر بفرد در خاورميانه در آمد. در سال 1354 مجتمع بركت در اطراف تهران با ظرفيت 600 هزار مرغ مادر و 62 دستگاه ماشين جوجه كشي و توليد 50 ميليون جوجه در سال بوجود آمد. در همين سالها، مجتمع هاي مزبور هر يك داراي گله هاي مرغ مادر، كارخانجات جوجه كشي، مزارع پرورشي و بالاخره تاسيسات كشتارگاه و سردخانه و كادر فني و علمي قوي و بصورت مجموعه اي خود كفا در صنعت مرغداري ايران به فعاليت پرداختند.

در سال 1355- كشتارگاه و تشكيلات بسته بندي و ذخيره تخم مرغ پرديس كرج با ظرفيت توليد 45 تن گوشت مرغ در روز و ذخيره 60 تن تخم مرغ بوجود آمد و بدين ترتيب، قدم اساسي در مورد رفع نارسايي ماركتينگ توليدات طيور برداشته شد.

در سال 1356- براي اولين بار، اجداد تخمي توسط شركت مرغك وارد ايران گرديد و مورد بهره برداري قرار گرفت و بدين ترتيب قسمتي از گله هاي مرغ مادر تخمي در ايران توليد گرديد و گامي ديگر در جهت خودكفايي برداشته شد.

در سال 1361 تشكيلات توليد لاين هاي گوشتي توسط وزارت كشاورزي در بابل كنار مازندران شروع به فعاليت نمود. اين طرح در سال 1370 به بهره برداري رسيده و بايد مملكت را از نظر توليد گله هاي مرغ اجداد و مرغ مادر گوشتي خودكفا نمايد.

در سال 1362 – مجتمع پرورش مرغ اجداد گوشتي در موسسه زياران وابسته به وزارت كشاورزي در نزديك قزوين بوجود آمد و به صورت رضايت بخشي به فعاليت پرداخت و در سال 1370 تشكيلات ديگري به منظور پرورش مرغ اجدا د گوشتي در تبريز بوجود امد و در سال 1371 به بخش خصوصي نيز اجازه فعاليت در زمينه پرورش اجداد گوشتي داده شد .

 

هیچ کاری غیر ممکن نیست . . .  

 

هیچ کاری غیر ممکن نیست فقط باید . . .

 

 

انواع تجهیزات مورد استفاده در مرغداری ها

1. انواع آبخوری دستی و اتوماتیک
2. انواع دانخوری دستی و اتوماتیک
3. انواع هیتر و جت هیتر
4. انواع هواکش و سیستم های تهویه
5. سیستم های خنک کننده در سالن های مرغداری 
6. سیستم های رطوبت ساز در سالن پرورش
7. انواع دریچه های ورودی هوا
8. آسیاب و میکسر و تجهیزات خوراک دام و طیور
9. دستگاه های ضد عفونی سالن ها و محوطه مرغداری
10. لباس های مخصوص کارگران در مرغداری
11. و غیره . . .

 

 

هیچ کاری غیر ممکن نیست فقط باید . . .